ЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄ

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪ЭЄ₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪







Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Ο ΤΡΙΓΩΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΙΕΡΩΝ

ΔΕΛΦΟΙ:Απέχουν εξίσου από την Αθήνα(πιο συγκεκριμένα από τον Παρθενώνα)και από την Ολυμπία.Σαν μέτρο απόστασης θα χρησιμοποιήσουμε το στάδιο.Απέχουν λοιπόν οι Δελφοί ακριβώς 660 στάδια από το κέντρο των Αθηνών και την Αρχαία Ολυμπία.(660 στάδια=122.400μ.)Έχουμε λοιπόν ισοσκελές τρίγωνο κάτι που θα διαπιστώσετε και από το γράφημα.Ομοίως απέχουν εξίσου από την Ελευσίνα και την Ιωλκό κατά 550 στάδια.Ένα από τα ενδιαφέροντα τρίγωνα,καθότι ισόπλευρο,είναι αυτό με κορυφές τους Δελφούς,το Ιδαίον άντρο Κρήτης και την Σμύρνη,με πλευρές 2198 σταδίων.Απέχει εξίσου από την Κνωσσό και την Έφεσο κατά 2288 στάδια.Δεν υπάρχουν όμως μόνο τρίγωνα.Η ευθεία Θάσος-Ολυμπία,διέρχεται εκ των Δελφών.Ομοίως και η ευθεία Δωδώνη-Κάσος.Η ευθεία Δελφοί-Χαλκίδα-Σμύρνη είναι παράλληλη στον ισημερινό.

ΑΘΗΝΑ:Απέχει εξίσου από την Σπάρτη και την Δήλο κατά 800 στάδια.Επίσης από την Κνωσσό και την Πέλλα κατά 1765 στάδια.Ένα ισοσκελές τρίγωνο με κορυφή την Αθήνα και γωνία κάτι λιγότερο από 180°.Τυχαίο μπορεί να πείτε πολλοί...Πιθανό...Για κάντε λίγο την πρόσθεση ΑΘΗΝΑΙ+ΚΝΩΣΣΟΣ+ΠΕΛΛΑ.Εξακολουθείτε να πιστεύετε ακόμα ότι είναι σύμπτωση;Διαβάστε και παρακάτω.

ΣΠΑΡΤΗ:Απέχει εξίσου από την Κνωσσό και την Δωδώνη κατά 1700 στάδια.Απέχει από την Πέλλα 2200 στάδια,όσο δηλαδή και από το Ζάκρο Κρήτης.Ένα από τα επίσης πολλά τρίγωνα που παρουσιάζονται ΚΑΙ σε αυτήν την πόλη είναι αυτό με κορυφή την Σπάρτη και πλευρές ίσες με 1375 στάδια οι οποίες συναντάνε την Ιωλκό και την Δήλο.

ΑΡΓΟΣ:Εδώ πιάστε διαβήτη.Απέχει εξίσου από την Αθήνα,τους Δελφούς και την Αρχαία Ολυμπία!!!Αυτά σε απόσταση 550 σταδίων.

ΔΗΛΟΣ:Απέχει εξίσου από το ασκληπιείο της Επιδαύρου και από το αντίστοιχο της Κω κατά 1020 στάδια! o Παρουσιάζεται ακόμα ένα ισοσκελές τρίγωνο μεταξύ Δήλου - Σμύρνης και Θήβας.Ομοίως από την Σπάρτη και την Πέργαμο κατά 1360 στάδια.

ΔΩΔΩΝΗ:Απέχει 1050 στάδια από την Ιωλκό και ομοίως από τους Δελφούς.1210 στάδια την χωρίζουν από την Ολυμπία και το Τροφώνιο Μαντείο.Ένα ακόμα ενδιαφέρον ισοσκελές τρίγωνο είναι αυτό που σχηματίζει με την Αθήνα και την Σπάρτη.(1700 στάδια).Ένα από τα μεγαλύτερα τρίγωνα είναι αυτό που έχουμε με κορυφή την Δωδώνη και πλευρές απόστασης 3300 σταδίων που συναντάνε την Κνωσσό και την Μίλητο.Επίσης χρησιμοποιώντας την λεξαριθμική θεωρία παρατηρούμε πως ΔΩΔΩΝΗ = 1666 = ΦΩΣ ΛΑΜΠΕΙ

ΚΝΩΣΣΟΣ:Απέχει εξίσου από την Σπάρτη και την Επίδαυρο (1700 στάδια).Απέχει εξίσου από το Αργος και τις Μυκήνες (1815 στάδια).

ΠΕΛΛΑ:Απέχει 1360 στάδια από τους Δελφούς, όσο δηλαδή και από την Σαμοθράκη. o Απέχει εξίσου από την Αθήνα και από την Αλεξάνδρεια Τρωάδος.Από την Πάρο και την Σμύρνη απέχει κατά 2350 στάδια.Από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και την Αλεξάνδρεια της Ισσού απέχει 6600 στάδια.Φρόντισε λοιπόν ο Μέγας Αλέξανδρος να ιδρύσει δυο πόλεις σε ίση απόσταση από την πρωτεύουσα της Μακεδονίας.Τέλος απέχει από την Ολυμπία και την Επίδαυρο 1908 στάδια.(1908 = ΓΝΩΘΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ)Επίσης:Εις τας Μυκήνας έπεσεν ο «μύκης» του ξίφους του Περσέως,και τούτο εθωρήθη θεία υπόδειξις δια την θέσην των Μυκηνών.(Παυσανίας:Κορινθιακά ΧVI-4).Εις την θέσην του Ασκληπιείου της Επιδαύρου,εγεννήθη νόθον του Απόλλωνος,ο Ασκληπιός,και η γέννησις του θείου νόθου καθώρισεν την θέσην της Επιδαύρου(Παυσανίας:Κορινθιακά XXVII-3,4).Δράκων υπέδειξε την θέσιν της Επιδαύρου Λιμηράς.(Παυσανίας XXIII-6,7).Εις λαγός καθώρισε την θέσιν της Πελοποννησιακής πόλεως ΒΟΙΑΙ τη προτροπή της Αρτέμιδος.(Παυσανίας: Λακωνικά XXII12,13).Ο Αριστοτέλης γράφει«Τα ιδρύματα δε τα καθιερωμένα δια την λατρεία των θεών ου μόνον εις τον κατάλληλον τόπον δέον να είναι ιδρυμένα,αλλά και εις τον αυτόν, εκτός αν ο ΝΟΜΟΣ ορίζει άλλως η Μαντείον τι πυθόχρηστον.»ω(Δηλαδή μαντείον ευρισκόμενον υπο την αιγίδα του Μαντείου των Δελφών).Η θέσις όθεν των ιερών κατά τον Σταγειρίτην φιλόσοφο,όριζετο ή η παλαιοτέρα θέσις αυτών,ή εάν επρόκειτο για νέα,ως όριζε ο ισχύων νόμος ή η εντολή των Δελφών.Έτσι λοιπόν προκύπτει όχι μόνον η ύπαρξη νόμου,αλλά και ο ρόλος των Δελφών σε πανελλήνιο επίπεδο,σχετικά με τον καθορισμό της θέσεως των ιερών.Ακόμα και η θέση των δήμων δεν ήταν τυχαία.Ο Παυσανίας γράφει«Οι δε μικροί δήμοι της Αττικής, που καθένας εξ αυτών κτίσθηκε στην τύχη».(Αττικά : Κεφ. 31-1).Aρα εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι οι μεγάλοι δήμοι δεν είχαν κτισθεί στην τύχη αλλά κατόπιν μελέτης.Σίγουρα οι περισσότεροι από μας έχουνε ακούσει πολλά πράγματα για τον Παρθενώνα,όπως ότι αρχιτεκτονικά είναι εξαιρετικά πολύπλοκος και μέχρι και σήμερα θα ήταν δύσκολο να κατασκευαστεί νέος Παρθενώνας.Από τα πλέον γνωστά θαυμαστά χαρακτηριστικά του είναι ότι αν κάποιος υψώσει νοητές ευθείες στους τέσσερις γωνιακούς κίονες του,τότε αυτοί σε συγκεκριμένο υψόμετρο θα συναντηθούν,θα σχηματίσουν δηλαδή πυραμίδα.Επίσης οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι για να φαίνονται όλοι οι κίονες ομοιόμορφοι,θα έπρεπε αυτούς που τους βλέπει ο ήλιος να τους κατασκευάσουν ελαφρώς με μεγαλύτερη διάμετρο,καθότι το φως του ηλίου αδυνατίζει τα αντικείμενα.Αυτά και χίλια δυο άλλα που έχουν εφαρμοστεί στο μεγαλύτερο και λαμπρότερο μνημείο της ανθρωπότητας,μας δίνουν να καταλάβουμε ότι πραγματικά η κατασκευή των ελληνικών ναών στην αρχαιότητα δεν ήταν απλή υπόθεση...Ήταν επιστήμη...Ας μελετήσουμε όμως και την ίδια την θέση του Παρθενώνα σε σχέση με τα μνημεία που υπάρχουν μέσα στην ίδια την πόλη των Αθηνών.Το κέντρο του Παρθενώνος(η τομή των διαγωνίων του)απέχει εξίσου από το κέντρο του Ηφαιστείου,από το κέντρο του βήματος των ρητόρων της Πνύκας,από το κέντρο της βάσεως του μνημείου του Φιλοπάππου και από το κέντρο του Σηκού του Ναού του Ολυμπίου Διός.Όλα τα παραπάνω με μεγίστη προσέγγιση.Ενώνοντας με ευθείες τα σημεία αυτά έχουμε σχήμα ανήκον σε κανονικό οκτάγωνο εγγεγραμένον εις κύκλον,ακτίνος χιλίων ακριβώς πυραμιδικών πήχεων και με πλευράν το επταπλάσιον του μήκους του Παρθενώνος.(Η πλευρά του κανονικού οκταγώνου είναι ίση προς 1575 πόδας και 1575=ΑΘΗΝΑ+ΑΣΠΙΣ+ΚΡΑΝΟΣ+ΔΟΡΥ).Το κέντρο του Ναού του Ολυμπίου Διός απέχει εξίσου από το κέντρο του Ηφαιστείου και από το κέντρο του βήματος των ρητόρων της Πνύκας.Όλο το σχέδιο της κλασικής περιόδου είναι ακριβέστατο και ωραιότατο.Γενικότερα όλο το πανάρχαιο σχέδιο του ελληνικού χώρου με τα μνημεία του,υπακούει σε μια επιστημονική νομοτέλεια μαθηματικού,γεωγραφικού,γεωδαιτικού,αστρονομικού κλπ χαρακτήρος και αποτελεί εφαρμογή των φιλοσοφικών,θρησκευτικών και επιστημονικών δοξασιών,αντιλήψεων και γνώσεων των αρχαίων εις τον υλικόν κόσμον.Πρακτικό αποτέλεσμα των αρχαιοτάτων αυτών γεωδαιτικών υπολογισμών και μετρήσεων,υπήρξε η από της αρχαιότητας ανακάλυψη της σφαιρικότητας της γης,ο υπολογισμός του μεγέθους αυτής,το ότι τυγχάνει μετέωρος εις το διάστημα κλπ...Εξ άλλου ο πανάρχαιος αυτός πολιτισμός μετεδόθη,όπως γράφει ο Πλάτων,εις την Αίγυπτο.(Τα άγνωστα μεγαλουργήματα των αρχαίων Ελλήνων,Θεοφάνης Μανιάς).
Κλείνοντας να υπενθυμίσω ότι παραπάνω αναφέρθηκαν ΜΕΡΙΚΑ ΜΟΝΟ από τα¨γεωμετρικά επιτεύγματα¨των προγόνων μας...Υπάρχουν πολλές πόλεις και μνημεία ακόμα που παρουσιάζουν τέτοια φαινόμενα,αλλά ακόμα και στις παραπάνω παρουσιάζονται πολλά περισσότερα που θα μπορούσα να αναφέρω,αλλά δεν θα το πράξω για λόγους που ανέφερα.Συνδυάστε και αρκετές περιπτώσεις που το θέμα μας συνδέεται με την λεξαριθμική θεωρία αλλά και με τις Αιγυπτιακές πυραμίδες(θα αναπτυχθεί αυτή η θεωρία μελλοντικά)και από αυτήν την στιγμή είστε έτοιμοι να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα και να αποφασίσετε αν όλα τα παραπάνω,και όχι μόνο,είναι τυχαία και συμπτωματικά ή εάν αποτελούν έργα μελέτης που πραγματοποιήθηκαν για διάφορους λόγους που εμείς για την ώρα δεν γνωρίζουμε.Μέση λύση δεν υπάρχει.Σε περίπτωση που τελικά πιστεύετε στο γεγονός ότι τα παραπάνω είναι προϊόντα μελέτης τότε για άλλη μια φορά θα σας παροτρύνω να πραγματοποιήσετε την δική σας έρευνα για να ανακαλύψετε πολλά περισσότερα τρίγωνα,πολύγωνα,ευθείες,ομόκεντρους κύκλους,και όχι μόνο...


Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940


Υπάρχουν γεγονότα στην ιστορία των λαών που αποτελούν ορόσημα,γιατί αποκαλύπτουν την μεγαλωσύνη τους και το ψυχικό τους ανάστημα μπροστά στις προκλήσεις των καιρών.
Τέτοιο γεγονός αναμφισβήτητα στάθηκε για μας ο νικηφόρος πόλεμος κατά των Ιταλών επιδρομέ­ων το χειμώνα του 1940-41,η σθεναρή αντίσταση κατά των γερμανικών στρατευμάτων και το ηρωικό κίνημα Εθνικής Αντίστασης κατά των κατακτητών στη διάρκεια της κατοχής. Όταν το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 ήχησαν οι σειρήνες και κηρύχθηκε η επιστράτευση μετά την αρνητική απάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού στον Ιταλό επιδρομέα,πολλοί περίμεναν την επανά­ληψη ενός δράματος. Ενός δράματος που είχε συντελεσθεί λίγους μήνες πριν με τη συντριβή μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών που καταλήφθησαν από τα γερμανικά στρατεύματα μετά από αντίσταση λίγων μόνο ημερών... Όμως στους φόβους και στις αγωνίες τους,στις εκτιμήσεις και στις προβλέψεις τους,δεν μέτρησαν κάτι...την ψυχή και την συνείδηση του Ελληνικού λαού.Και τότε συνέβη το αναπάντεχο,το απρόσμενο,δηλαδή το θαύμα:η Ελλάδα αμύνεται,η Ελλάδα μάχεται,η Ελλάδα αντι­στέκεται πέρα από κάθε υπολογισμό.Ο στρατός της προελαύνει νικηφόρα υπερβαίνοντας τα κοινά παραδεκτά μέτρα,ενώ ο ιταλικός στρατός παρά την συντριπτική υπεροχή σε άνδρες και σε δύναμη πυρός υφίσταται αποτυχία και ήττα.Είναι η πρώτη φορά μετά το 1821 που η Ελλάδα γίνεται και πάλι το επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος και θαυμασμού.
Στη ζοφερότατη αυτή ατμόσφαιρα της Ιστορίας σήμανε η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας του ελληνικού λαού.Παρεμβλήθηκε τότε η άθλια επιδίωξη της φασιστικής Ιταλίας να κατακτήσει ελληνικά εδάφη.Και την αυγή της 28ης Οκτωβρίου 1940 επίλεκτες μονάδες του ιταλικού στρατού παραβίαζαν τα βορειοδυτικά σύνορα της Ελλάδος. Το πλήγμα ήταν βαρύτατο...Μόλις είχε συνέλθει ο ελληνικός λαός από την αιμορραγία των πολεμικών επιχειρήσεων των ετών 1916 έως 1922,και από τον συγκλονισμό της σφαγής και του διωγμού των Ελλήνων της Μικράς Ασίας το 1922.
Εξάλλου καθεστώς πολιτικής ανελευθερίας είχε από τις 4 Αυγούστου 1936 επιβληθεί στην Ελλάδα,με συνέπεια εύλογη τα συναισθήματα πικρίας της μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού,ή και ψυχρότητας και ακόμη εχθρότητας προς την τότε κυβέρνηση.
Και όμως,αντίκρυ στην απρόκλητη επιδρομή του εχθρού,σφυρηλατήθηκε ακαριαία η εθνική ομοψυχία των Ελλήνων.Αποδείχθηκε τότε ο ελληνικός λαός ηθικά βαθύπλουτος και πολιτικά υπερώριμος:φάνηκε ανενδοίαστος να εκπληρώσει ακέραια το ηθικό χρέος του,ως λαός προικισμένος με τα πρωτοτόκια της ελευθερίας, να προασπίσει δηλαδή την εθνική ελευθερία του μέχρις εσχάτων,και παράλληλα την πολιτική ελευθερία όλων των λαών της Οικουμένης. Ταυτόχρονα,έθεσε κάπως σε παρένθεση την πολιτική αντίθεσή του προς την τότε κυβέρνηση και αυθόρμητα πραγματοποίησε άρρηκτη ομοφροσύνη για την άμυνα του πάτριου εδάφους.Και υπήρξε η εθνική αυτή ομοφροσύνη ανεξαίρετη,χωρίς καμία διαφωνία,και των πιο αντίθετων προς την κυβέρνηση και των πιο σκληρά διωγμένων από την κυβέρνηση πολιτών είτε κομμάτων. Ο σεβασμός εξάλλου προς την ιστορική αλήθεια επιβάλλει να τονισθεί ότι η κυβέρνηση εκείνη της Ελλάδος,την ώρα της επιδρομής του ιταλικού στρατού,ανταποκρίθηκε θετικά στις διαθέσεις του ελληνικού λαού.Ο τότε πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς,όταν αρνήθηκε να υποκύψει την αυγή της 28ης Οκτωβρίου στο ιταλικό τελεσίγραφο,εξέφραζε την αταλάντευτη βούληση του ελληνικού λαού,σύμφωνη με τις υπαγορεύσεις της ηθικής κληρονομιάς του:μεστής από ηρωικές αρνήσεις υποταγής,άλλες στη σφαίρα του μύθου,όπως του Προμηθέως και της Αντιγόνης,άλλες στη διάσταση της Ιστορίας,υψωμένες στη σφαίρα του θρύλου,όπως του Λεωνίδα και του Παλαιολόγου,και αμέτρητων άλλων ανδρών και γυναικών της αρχαίας και της νεώτερης Ιστορίας του Ελληνισμού. Επιβάλλεται να λεχθεί,επίσης,ότι η κυβέρνηση εκείνη,πολλαπλά βλαπτική,με την καταπάτηση των ελευθεριών του λαού και τη διάλυση του πολιτικού βίου της χώρας,δεν ολιγώρησε όμως για την ετοιμασία της άμυνας του Εθνους.
Η άρνηση της Ελλάδος να υποταχθεί στον αήττητο Αξονα Ρώμης - Βερολίνου και η επακόλουθη απώθηση των επιδρομέων τις δύο πρώτες εβδομάδες του Ελληνο-ιταλικού πολέμου υπήρξε ιστορικό γεγονός κρίσιμο.Ο άμεσος αντίκτυπός του ήταν όχι απλώς ηθικο-συναισθηματικός για τους υπόδουλους είτε υποδουλώσιμους λαούς,ως εγερτικό ξάφνιασμα και ως εμψυχωτικό μήνυμα,ήταν και πρακτικο-πολιτικά δραστικός,δηλαδή ως προς τις αποφάσεις και τάσεις των μη εμπόλεμων κρατών σχετικά με τον υπό εξέλιξη πολυεθνικό πόλεμο. Στα βορειοηπειρωτικά βουνά,τέλη Μαρτίου 1941,οι πρώτες εαρινές πνοές φυσούσαν επάνω σε αποτρόπαιο τοπίο,σπαραγμένο από τον ορυμαγδό του πολέμου,ρημαγμένο από το όργιο του φόνου...Η νίκη των Ελλήνων είχε κερδιθεί,αλλά το ανθρώπινο τίμημα εκατέρωθεν υπήρξε βαρύτατο.
Με τις βαρύτατες όμως αυτές θυσίες,ή μάλλον και με αυτές,είχε ήδη τότε συντελεσθεί κρίσιμη συμβολή της Ελλάδος για την αλλαγή της πορείας του μεγάλου πολέμου,του προορισμένου σε οικουμενική σχεδόν ανάπτυξη.Υστερα προπάντων από την πρώτη πέραν των ελληνικών συνόρων νίκη του ελληνικού στρατού,με την κατάληψη της Κορυτσάς,η κοινή γνώμη σε πολλές χώρες,ιδιαίτερα στη Αίγυπτο και σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής,έπαυσε να πιστεύει στη μεγαλοσύνη του Μουσολίνι και στη στρατιωτική μεγαλοδυναμία της Ιταλίας.Εξάλλου,ισχυρές ιταλικές πολεμικές δυνάμεις,χερσαίες,εναέριες,θαλάσσιες,έμειναν εμπλεγμένες στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο και άρα δεν διατέθηκαν για τις πολεμικές επιχειρήσεις της βόρειας Αφρικής.Οι Αγγλοι κέρδισαν τότε πολύτιμο χρόνο και διατήρησαν τη δυνατότητα να κρατήσουν την Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.Η Γερμανία στερήθηκε από την εύκολη πρόσβαση προς τη διώρυγα του Σουέζ και προς τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής,ή και προς τις νότιες παρυφές του Καυκάσου.Ο πατριωτισμός και η ευψυχία των Ελλήνων απέδωσαν ήδη πολλαπλάσια και των πιο αισιόδοξων προσδοκιών. Αρχιζε το θέρος του 1941 με το ελληνικό έδαφος ολόκληρο κατεχόμενο από τον εχθρό,ενώ η Ελλάς συνέχιζε τον πόλεμο πέραν από τον ελληνικό χώρο.Η αποστολή όμως της Ελλάδος,για τη ματαίωση της καθολικής νίκης των Γερμανών και της απότοκής της υποταγής των λαών είχε ήδη ακέραια επιτελεσθεί.Ο πόλεμος στην Ελλάδα είχε την κρίσιμη στρατηγική συνέπεια να καθυστερήσει πέντε εβδομάδες τουλάχιστον η επίθεση των Γερμανών εναντίον της Ρωσίας.Και η καθυστέρηση αυτή αποδείχθηκε μοιραία για τους Γερμανούς,σωτήρια για τους Ρώσους.Εχασαν οι Γερμανοί για ολίγες εβδομάδες την ευκαιρία να καταλάβουν τη σοβιετική πρωτεύουσα το 1941. Εκτοτε ο χρόνος άρχισε να τρέχει εναντίον τους...Αυτή υπήρξε η κορυφαία συμβολή της Ελλάδος στη λυτρωτική για την ανθρωπότητα έκβαση του μεγίστου εκείνου εξάχρονου πολέμου...
..... Ήταν 3 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 όταν ο Μουσολίνι με τελεσίγραφο ζητούσε την παράδοση της πατρίδας μας και 6 το πρωί όταν οι σειρήνες ξύπνησαν την Αθήνα.Το μεγάλο ΟΧΙ των Ελλήνων σημαίνει την έναρξη του πολέμου...Είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν για την ανεξαρτησία της πατρίδας,την ακεραιότητα και την τιμή της,για τους προγόνους τους και τις ιερές παραδόσεις...Εμείς σήμερα τιμούμε τη μνήμη των παλικαριών που έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε εμείς ελεύθεροι.....................

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!!

Τόσα αστέρια στον ουρανό κάθε βράδυ… δε μπορείς να τα μετρήσεις… είναι άπειρα… όλα τους τόσο φωτεινά…σαν τη ψυχή των ανθρώπων…των ανθρώπων εκείνων που είναι χαρούμενοι.... ευτυχισμένοι…Σαν σήμερα λοιπόν...πρίν λίγα χρόνια,γεννήθηκε ένα ακόμη αστέρι κάτω από το φως του φεγγαριού…είναι το αστέρι της δικής μου ψυχής…της δικής μου καρδιάς…το αστέρι μου.....

Χρόνια πολλά αστέρι μου...είσαι ότι καλύτερο έχει συμβεί στην ζωή μου!'Ομως εγώ σου εύχομαι να βρείς στην ζωή σου όχι μόνο το καλύτερο.....μα το τέλειο!Γιατί το αξίζεις...Εύχομαι ο ήλιος να συνεχίσει να λάμπει στην καρδιά σου και ο κήπος να γίνεται όλο και πιο όμορφος!Κράτα αυτό το υπέροχο παιδί μέσα σου...είναι πολύ γλυκό και τρυφερό...Ο κήπος της καρδιάς σου να είναι πάντα τόσο μαγευτικός όσο κι αληθινός!Χίλια χρόνια να ζήσεις,να είσαι πάντα καλά,να είμαστε πάντα καλά και μαζί(για όσο ....)πάντα να χαμογελάς και ότι επιθυμείς στη ζωούλα σου να σου χαρίζεται απλόχερα!!!Εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σου να σε στηρίζω και να σε βοηθάω και φυσικά να σου xαρίζω την αγάπη μου!!!
Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα αστέρι μου!!!Σ'αγαπώ....

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ;


-Γιατί το κάνεις αυτό;

-Γιατί έτσι θέλω.

-Ναι αλλά δεν είναι καλό για σένα.

-Ναι αλλά εγώ έτσι θέλω.

-Μα δεν είναι σωστό αυτό.

-Ναι αλλά εγώ ετσι θέλω.

-Μα δεν μπορώ να σ'αφήσω να το κάνεις αυτό.Μπορεί εσύ να μην καταλαβαίνεις τι είναι καλό για σένα αλλά καταλαβαίνω εγώ και δεν σ'αφήνω!

-Μα εγώ έτσι θέλω γ**ώ την τρέλα μου.

-Ναι αλλά εσύ δεν ξέρεις, σταμάτα,Θα φας τα μούτρα σου.

-Ας τα φάω...Δικά μου είναι.

-Μα εγώ νοιάζομαι για σένα.Δεν μπορώ να σ'αφήσω να φας τα μουτρα σου ενώ μπορούσα να το αποτρέψω.
-Εγώ θέλω να τα φάω.
-Εγώ δεν σ'αφήνω.
-Και τι θα κάνεις;
-Θα φύγω.
-Θα φύγεις επειδή θέλω να φάω τα μούτρα μου;
-Ναι.Επειδή δεν με ακούς.
-Μ'αγαπάς μόνο όταν σε ακούω;
-Όχι,το ξέρεις αυτό.
-Τότε γιατί θα φύγεις;
-Γιατί δεν με υπολογίζεις.
-Δεν σε υπολογίζω;Το πιστεύεις αλήθεια;
-Είμαι σίγουρη.
-Γιατί;
-Γιατί κάνεις πράγματα χωρίς να με σκέφτεσαι.
-Μα δεν σε αφορούν.
-Ό,τι αφορά εσένα,αφορά κι εμένα.
-Γιατί;
-Γιατί έτσι είναι η αγάπη.
-Δεν είναι έτσι η αγάπη.Έτσι είναι η αλυσίδα.
-Δηλαδή μου λες ότι σε παγιδεύω;
-Ναι.
-Έτσι βλέπεις την αγάπη;
-Όχι,εσύ τη βλέπεις έτσι.
-Εσύ πως τη βλέπεις;
-Με πολλούς τρόπους.Αλλά πάνω απ'όλα,να βάζεις την ανάγκη του άλλου πάνω απ'τη δική σου. Όπως έκανε η μαμά μου.Έτσι μου την έμαθε την αγάπη.
-Η δική μου ανάγκη είναι να με ακούς και να με υπολογίζεις.Tην βάζεις πάνω απ'τη δική σου; -Ξέρεις ποια είναι η δική μου;
-Ναι,να κάνεις ό,τι σου κατέβει.
-Ναι,στα θέματα που αφορούν μόνο εμένα.Εκεί υπάρχει μόνο η δική μου ανάγκη.
-Δεν υπάρχουν θέματα που αφορούν μόνο εσένα,η συζήτηση έχει μπει σε κύκλο.
-Δεν μ'αγαπάς.
-Γιατί;
-Γιατί θέλεις όλα τα θέματα που αφορούν εμένα,να αφορούν κι εσένα.
-Ακριβώς αυτο δείχνει πόσο σε αγαπάω.
-Ακριβώς αυτό δείχνει πόσο με έχεις ανάγκη.Δεν είναι το ίδιο.
-Όχι,δείχνει ότι σ'αγαπάω.
-Δείχνει ότι θες να είμαι κτήμα σου.
-Δεν έχεις ιδέα τι είναι αγάπη.
-Ίσως την εννοούμε διαφορετικά.Για μένα η αγάπη δεν έχει ανταλλάγματα.
-Μην βαυκαλίζεσαι.Δεν υπάρχει ανιδιοτελής αγάπη.
-Ναι,δεν υπάρχει.Υπάρχει αγάπη χωρίς κτητικότητα;
-Τι εννοείς;
-Εννοώ να μ'αγαπάς κι ας μην αφορούν όλα τα δικά μου θέματα κι εσένα.
-Εγώ έτσι κι αλλιώς θα σ'αγαπάω.
-Αφού είπες ότι θα έφευγες.
-Ναι αλλά δεν θα έπαυα να σ'αγαπάω.
-Τότε γιατί θα έφευγες;
-Δεν έχεις φύγει ποτέ όταν αγαπάς κάποιον;
-Ναι,φυσικά.Όταν δεν μπορεί να μου δώσει πια αυτό που έχω ανάγκη.
-Απάντησες μόνος σου λοιπόν.Γι' αυτό θα έφευγα.
-Αυτό που έχεις ανάγκη παγιδεύει τη δική μου ανάγκη.
-Ποια είναι η δική σου ανάγκη;
-Να είμαι ελεύθερος.
-Είσαι.
-Όχι,δεν είμαι.Γιατί δεν έχω δικά μου θέματα.Μόνο δικά μας.Φοβάσαι να με αφήσεις να έχω δικά μου θέματα.Γιατί φοβάσαι;
-Δεν ξέρω.Μόνο έτσι νιώθω σιγουριά μαζί σου.Δεν φταίω εγώ.
-Κι εγώ φοβάμαι.Αλλά το παραμερίζω για να νιώθεις ελεύθερη.Αυτό εννοώ όταν λεω να βάζεις την ανάγκη του άλλου πάνω απ' τη δική σου.
-Εγώ δεν σου το ζήτησα ποτέ.
-Εγώ στο ζητάω.
-Δεν μπορώ να σου το δώσω.
-Γιατί δεν με εμπιστεύεσαι;
-Γιατί δεν με αφήνεις.
-Σε αφήνω.Δεν σε αφήνω απλά.Σε ωθώ!
-Όχι, δεν με αφήνεις.Αν δεν είχες μονίμως την ανάγκη να έχεις δικά σου θέματα,να κάνεις ό,τι γουστάρεις και να μην έχω λόγο πάνω σε αυτό,τότε δεν θα τα είχα ανάγκη όλα αυτά.Και θα στα έδινα.
-Δηλαδή πρέπει να μην το θέλω για να μου το δώσεις;
-Ναι.
-Τότε τι αξία έχει;
-Την αξία της εμπιστοσύνης μου.
-Το θέμα είναι να θυσιάζεσαι.
-Γιατί;
-Γιατί έτσι δείχνεις ότι μ'αγαπάς.
-Γιατί να πρέπει να θυσιαστώ;Πρέπει να πονάει η αγάπη για να είναι αληθινή;
-Ότι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο.
-Τσιτάτα και ιδεολογίες του κώλου.
-Τετριμμένο,ναι.Αλλά στην ουσία κι εσύ αυτό ζητάς.
-Να πονέσεις;
-Να θυσιαστώ.Να μην έχω δικά μου θέματα.
-Σε πονάει;
-Πολύ.
-Δεν το είχες δείξει.
-Το ξέρω.
-Γιατί;
-Γιατί σ'αγαπώ.
-Όχι,Δεν το είχες κρύψει γι'αυτό.Πες αλήθεια.
-Γιατί φοβόμουν.
-Τώρα λες αλήθεια.Τι φοβόσουν;
-Ότι θα φύγεις.
-Επειδή δεν σ'αγαπώ;
-Επειδή δεν μπορείς να με δεχτείς χωρίς να είμαι όλος δικός σου.Χωρίς να μην έχω κομμάτια μόνο δικά μου.Χωρίς να ελέγχεις τη ζωή μου και τις αποφάσεις μου.
-Αυτό σημαίνει ότι δεν σ'αγαπώ;
-Δεν ξέρω,έχω μπερδευτεί.
-Το ήξερες απ'την αρχή.Και με άφησες να το κάνω.Τώρα είναι πολύ αργά για να αλλάξει.
-Μα γιατί φοβάσαι τόσο πολύ;
-Ξέρεις γιατί.
-Όχι,δεν ξέρω.
-Επειδή σ'αγαπώ.
-Επειδή μ'αγαπάς ή επειδή με χρειάζεσαι;
-Και τα δύο.
-Αφού ξέρεις ότι σ'αγαπώ.Γιατί θες να είσαι μέσα σε όλα;
-Μόνο έτσι μπορώ να σ'έχω στη ζωή μου.
-Με πνίγεις.Και με πονάς.Γιατί με πονάς;Δεν μ'αγαπάς;
-Σ'αγαπάω.
-Αν μ'αγαπάς,τότε γιατί με πονάς;
-Εσύ δεν πονάς ποτέ αυτούς που αγαπάς;Εμένα,δεν μ'έχεις πονέσει ποτέ;
-Σ'έχω πονέσει.
-Τότε τί με ρωτάς;
-Γιατί δεν προσπαθείς λίγο να μη με πονάς;
-Γιατί θα πονάω εγώ,πιο πολύ.
-Πρέπει πάντα κάποιος να πονάει;
-Έτσι φαίνεται...
-Δεν θα είμαι ευτυχισμένος έτσι.
-Μέχρι τώρα πως ήσουν;
-Προσπαθούσα πολύ.
-Άμα προσπαθούσες,τότε δεν ήσουν.
-Η ευτυχία δεν θέλει προσπάθεια;
-Όχι. Είτε τη νιώθεις, είτε δεν τη νιώθεις. ...είτε παλεύεις να την αποκτήσεις.
-Εσύ παλέυεις;
-Κουράστηκα.
-Τότε πρέπει να φύγεις.
-Να φύγω;
-Ναι.
-Μα σ'αγαπάω.
-Το ξέρω.Αλλά δεν μπορώ να σου δώσω πια αυτό που έχεις ανάγκη.
-Δεν μπορείς να προσπαθήσεις;
-Όχι.
-Γιατί δεν προσπαθείς;Για μένα!
-Δεν μπορώ.
-Τότε δεν μ'αγαπάς αληθινά.Δεν το έχεις ακούσει;“Αν αγαπάς κάτι, άφησέ το να φύγει.Αν γυρίσει πίσω είναι δικό σου,αν δεν γυρίσει πίσω,δεν το είχες ποτέ”...
-Αυτό κάνω,σ' αφήνω να φύγεις.
-Δεν εννοώ έτσι.Εννοώ να μου δώσεις ελευθερία,χώρο.Να με αφήνεις να αποφασίζω εγώ για τη ζωή μου.Είναι τόσο παράλογο;
-Ίσως να μην είναι.Αλλά εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω.Και με πονάει που το θες.
-Σε πονάω;
-Ναι.
-Δεν θέλω.
-Το κάνεις όμως.
-Μπορώ να το σταματήσω;
-Εσύ τι πιστεύεις;
-Πιστεύω πως άμα θέλω,μπορώ.
-Θέλεις;
-Ναι,φυσικά,αφού σ'αγαπάω!
-Κι εγώ.
-Εντάξει,ας τα ξεχάσουμε όλα αυτά.
-Είπες ότι δεν θα είσαι ευτυχισμένος.
-Θα είμαι.Αρκεί να είσαι δίπλα μου.
-Γιατί;
-Επειδή σ'αγαπώ.
-Επειδή μ'αγαπάς ή επειδή με χρειάζεσαι;
-Και τα δύο.
Υ-Γ:Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ......
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ........

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2008

"ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙΣ ΚΑΤΙ"


θέλω να μου χαρίσεις κάτι...

- Ό,τι θες.

- Ό,τι θέλω;Τ' ορκίζεσαι;

- Στ' όρκίζομαι.

- Είναι δύσκολο.

- Δεν πειράζει.

- Είναι ακριβό.

- Δεν με νοιάζει.

- Είναι σπάνιο.

- Τόσο το καλύτερο.

- Είναι επικίνδυνο.

- Δεν φοβάμαι.

- Μπορεί να καείς άμα το πιάσεις.

- Θα γίνω νερό να σβήσω την φωτιά.

- Μπορεί να σου γλιστρήσει απ' τα χέρια και να φύγει.

- Θα το ξαναπιάσω.

- Μπορεί να πάει πολύ μακριά.

- Θα το κυνηγήσω.

- Μπορεί να χαθεί στον ουρανό.

- Θα γίνω πουλί να το ψάξω.

- Μπορεί να βυθιστεί στη θάλασσα.

- Θα γίνω αγκίστρι να το πιάσω.

- Μπορεί να πνιγεί στο σκοτάδι.

- Θα περιμένω τα χαράματα.

- Μα μπορεί να διαλυθεί ως τότε.

- Θα φέρω τ' άστρα να φωτίσουν πιο νωρίς.

- Είναι τόσο μικρό, δεν θα μπορέσεις να το πιάσεις.

- Θα ζητήσω σ' ένα μυρμήγκι να με βοηθήσει.

- Κι αν είναι μεγάλο σαν σπίτι;

- Θα φέρω γερανό.

- Κι αν είναι μεγάλο σαν βουνό;

- Θα φέρω ένα γερανό πιο μεγάλο από βουνό.

- Υπάρχει;

- Θα τον φτιάξω.

- Που ξέρεις να φτιάχνεις γερανούς;

- Δεν ξέρω.

- Τότε;

- Τότε θα μάθω.

- Από που;

- Από τα βιβλία.

- Κι αν δεν το λένε τα βιβλία;

- Θα βρω τον γέροντα που φτιάχνει γερανούς.

- Κι αν έχει πεθάνει;

- Θα βρω τον άλλον γέροντα.

- Ποιον άλλον γέροντα;

- Εκείνον που ξέρει όλα τα βότανα.

- Όλα τα βότανα;

- Όλα τα χόρτα και τα μικρά άνθη του αγρού. Ξέρει τι μάγια κρύβουν.

- Και πως θα φέρει εκείνος το βουνό;

- Όχι εκείνος, εγώ. Θα μου δώσει βότανα να πιω, να γίνω τόσο δυνατός, που θα μπορέσω να το σηκώσω το βουνό.

- Εμένα θα μπορείς να με πάρεις αγκαλιά;

- Πάντα.

- Τώρα.

- Τώρα. Έλα, τι θέλεις;

- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.

- Ό,τι θέλεις.

- Ό,τι, ό,τι θέλω, τ' ορκίζεσαι;

- Στ' ορκίζομαι.

- Θέλω ... θέλω κάτι που δεν υπάρχει πουθενά.

- Να το φτιάξουμε.

- Με τι;

- Με τι θέλεις;

- Δεν ξέρω.

- Να το φτιάξουμε με ξύλο καρυδιάς και χρυσά καρφιά.

- Όχι, όχι δεν είναι έτσι.

- Να το φτιάξουμε με πούπουλα και ψίχουλα, με σταγόνες και γαργαλήματα και να του βάλουμε ένα κλειδί να το κουρδίζεις.

- Όχι, όχι, δεν θέλω κλειδί.

- Γιατί;

- Μπορεί να το χάσω.

- Θα στο κρεμάσω στον λαιμό.

- Μπορεί να χαθώ κι εγώ.

- Θα έρθω να σε βρω.

- Κι αν δεν μπορείς να με βρεις;

- Θα μπορέσω.

- Κι αν είναι σκοτάδι;

- Θ' ανάψω κερί.

- Κι αν λιώσει το κερί;

- Ως τότε θα σ' έχω βρει.

- Κι αν όχι;

- Θα ψάχνω ώσπου να σε βρω.

- Πόσο θα ψάχνεις;

- ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

- Τι θα πει για πάντα;

- Ότι Σ' ΑΓΑΠΩ!

- Κι εγώ τι θα κάνω ώσπου να με βρεις;

- Μπορείς να κοιμηθείς.

- Που;

- Κάτω από μια μυρσινιά.

- Που έχει μυρσινιές;

- Παντού.

- Έχει και λιοντάρια παντού;

- Όχι.

- Που έχει λιοντάρια;

- Στην ζούγκλα.

- Είναι κοντά η ζούγκλα;

- Πολύ μακριά. Στην άλλη άκρη του κόσμου...

- Δεν μπορούν να έρθουν εδώ ποτέ;

- Ποτέ.

- Τ' ορκίζεσαι;

- Στ' ορκίζομαι.

- Ξέχασα τι θα πει για πάντα.

- Θα πει ότι σ' αγαπώ.

- Πόσο;

- Ως τον ουρανό.

- Ναι, ναι. Να κοιμηθώ τώρα;

- Ναι.

- Θα με πάρεις αγκαλιά;

- Ναι.

- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.

- Ό,τι θέλεις.

- Ό,τι, ό,τι θέλω, τ' ορκίζεσαι;

- Ναι.



Πηγή:Ανθή Δοξιάδη(drama queen)
Υ.Γ: Αφιερωμένο σε κάποιον που κάνει το φύλο των αντρών υπερήφανο...Στην αγάπη μου...

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

Το ναυάγιο της Κερύνειας



Το φθινόπωρο του 1965,ο δύτης Ανδρέας Καριόλου,κάτοικος Κερύνειας,βρέθηκε μπροστά σε ένα απροσδόκητο θέαμα,ενώ έψαχνε για σφουγγάρια.Στην κατάδυσή του αυτή, ο κ. Καριόλου εντόπισε ένα σωρό από αμφορείς σε βάθος 30 μέτρων να ξεχωρίζει από τον αμμώδη βυθό και την θαλάσσια βλάστηση.Δύο χρόνια αργότερα, μία μικρή ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλή τον καθηγητή αμερικανό Michael Katzev, έφτασε στην Κύπρο με σκοπό να διεξάγει έρευνα γύρω από τις ακτές του νησιού για τον εντοπισμό ναυαγίων.Τότε,ο Ανδρέας Καριόλου επικοινώνησε με την ομάδα αυτή, και τους οδήγησε στη θέση όπου είχε εντοπίσει το ναυάγιο της Κερύνειας.Στην πρώτη τους κατάδυση αντίκρυσαν το ίδιο θέαμα, ένα σωρό από αμφορείς στον αμμώδη βυθό.Η θέση του ναυαγίου βρισκόταν σε απόσταση περίπου μισού μιλίου μακριά από τις ακτές της Κερύνειας, στα βορειο-ανατολικά του λιμανιού της πόλης.Σύντομα ο καθηγητής Katzev ξεκίνησε έρευνες για να προσδιορίσει το μέγεθος του ναυαγίου και του φορτίου του.Για τους υπολογισμούς αυτούς χρησιμοποίησε ένα ειδικό μαγνητόμετρο και ένα ανιχνευτή μετάλλων.Επιπλέον, για να διαπιστώσει εάν υπήρχε επιπλέον φορτίο καλυμμένο από την άμμο και το πιο βασικό,εάν διατηρούνταν ακόμη το σκαρί του πλοίου, προχώρησε σε μία βολιδοσκόπηση χρησιμοποιώντας μεταλλικές ράβδους.Η ομάδα χρησιμοποιώντας τις μεταλλικές ράβδους μπόρεσε να υπολογίσει ότι το φορτίο των αμφορέων εκτεινόταν σε μία επιφάνεια 10x19 μέτρων,γεγονός που οδήγησε τους ερευνητές να υποθέσουν ότι το αναμενόμενο φορτίο του πλοίου θα ήταν περίπου 500 αμφορείς.Τα αποτελέσματα που προέκυψαν από τη χρήση του μαγνητόμετρου και του ανιχνευτή μετάλλων έδειξαν ότι υπήρχαν κάποιες συγκεντρώσεις μεταλλικού υλικού σε συγκεκριμένα σημεία.Με τη χρήση του μαγνητομέτρου (proton magnetometer),έγινε δυνατόν να προσδιοριστεί ότι κάποιες από αυτές τις συγκεντρώσεις αποτελούνταν από σίδηρο ή κράματα που περιείχαν και σίδηρο.Όσον αφορά στο ορατό φορτίο των αμφορέων, που υπολογίστηκε σε 80 έως 100 αμφορείς,θεωρήθηκε πως αυτοί αποτελούσαν μέρος του φορτίου, λόγω κυρίως του τρόπου με τον οποίο αυτοί βρέθηκαν τοποθετημένοι στο βυθό.Η ειδική στην κεραμεική Virginia Grace,μπόρεσε να τοποθετήσει το ναυάγιο χρονολογικά στο τελευταίο τρίτο του 4ου αι. π.Χ ενώ αναγνώρισε κάποιους από τους αμφορείς ως ροδιακούς.Με την διεξαγωγή αυτών των αρχικών συμπερασμάτων,έγινε αποδεκτό ότι αυτή η θέση θα έπρεπε να διερευνηθεί πιο συστηματικά. Η κυπριακή κυβέρνηση έδωσε σύντομα άδεια για να ανασκαφεί η θέση.Έτσι, το καλοκαίρι του 1968, ο καθηγητής Katzev επέστρεψε στην Κύπρο για να ξεκινήσει τη διαδικασία.Γύρω του συγκροτήθηκε μία πολυμελής διεθνής ομάδα,που συνέβαλε στο έργο της ανασκαφής, μεταφοράς στην επιφάνεια,συντήρησης και έκθεσης των ευρημάτων από τη θέση του ναυαγίου.


Το φορτίο του πλοίου

Η πορεία των ανασκαφών στο ναυάγιο της Κερύνειας ανέδειξε αρκετά ενδιαφέροντα ευρήματα εκτός από τον σωρό αμφορέων που λειτούργησε ως σηματοδότης της θέσης.Οι αμφορείς που εντοπίστηκαν αρχικά στο βυθό πριν ξεκινήσει η εντατική διερεύνηση της θέσης υπολογίστηκαν σε 100 και με το πέρας της δεύτερης ανασκαφικής περιόδου, ο αριθμός των αμφορέων που αποτελούσε μέρος του φορτίου του πλοίου ανήλθε στους 403.Ο πιο κοινός τύπος είχε τόπο προέλευσης τη Ρόδο και χρονολογείται στο τελευταίο τρίτο του 4ου αι.π.Χ.Δεν είναι όμως αυτός ο μοναδικός τύπος που εντοπίσθηκε.Συνολικά έχουμε δείγματα από έντεκα διαφορετικούς τύπους αμφορέα.Φαίνεται πως οι αμφορείς αυτοί περιείχαν υγρά αγαθά, πιθανότατα κρασί καθώς το εσωτερικό τους ήταν αλειμμένο με πίσσα ή ρητίνη.Με τον τρόπο αυτό απέφευγαν την απορρόφηση υγρών από τα τοιχώματα του κεραμικού δοχείου.Το συμπέρασμα ότι το περιεχόμενο ήταν πιθανότατα κρασί προκύπτει από το γεγονός ότι οι περισσότεροι αμφορείς προέρχονταν από τη Ρόδο και τη Σάμο, νησιά πολύ γνωστά για την παραγωγή κρασιού κατά την αρχαιότητα αλλά και την σημερινή εποχή.Τριάντα τέσσερεις από τους αμφορείς βρέθηκαν να φέρουν σφράγισμα στις λαβές τους.Το σφράγισμα αυτών των αμφορέων φέρει τα αρχικά ΑΡΙ... Ένας ακόμη αμφορέας φέρει τα αρχικά ΕΥ.Οι αμφορείς βρέθηκαν στα ανώτερα στρώματα που ανασκάφηκαν και αυτοί που βρίσκονταν μέσα στην άμμο βρίσκονταν μάλλον τοποθετημένοι πάνω από ένα μέρος του φορτίου αποτελούμενο από μυλόπετρες.Σαμιακοί αμφορείς εντοπίστηκαν τόσο προς την πρύμνη όσο και προς την πλώρη σε μεγάλους αριθμούς και μάλιστα ένα διαφορετικό σφράγισμα βρέθηκε πάνω σε μερικούς από αυτούς.Τέλος,ένας ακόμη χαρακτηριστικός τύπος αμφορέα που αποτελούσε μέρος του φορτίου ίσως είχε τόπο προέλευσης την Πάρο.Αρκετοί από τους αμφορείς που βρέθηκαν σε κατώτερα στρώματα βρέθηκαν πάνω από ένα αριθμό από μυλόπετρες και σε κάποιες περιπτώσεις φαίνεται πως ήταν στερεωμένοι πάνω σ’ αυτές. Οι μυλόπετρες αυτές ήταν τοποθετημένες σε δύο ή τρεις σειρές κατά μήκος του κεντρικού άξονα του πλοίου.Ο κάθε μύλος αποτελούνταν από δύο μέρη, διαφορετικά μεταξύ τους.Στις συγκεκριμένες κατασκευές το επάνω μέρος ήταν διαμορφωμένο ώστε στο κέντρο να υπάρχει μία σχισμή, από την οποία περνούσαν οι σπόροι που έπρεπε να αλεστούν, έπεφταν στην δεύτερη πέτρα η οποία ήταν επίπεδη και τελικά δύο άτομα θα μπορούσαν να μετακινήσουν με ένα μοχλό την επάνω πέτρα και να αλέσουν τους σπόρους.Οι μυλόπετρες αυτές ήταν κατασκευασμένες από ηφαιστειογενές πέτρωμα που προέρχεται από τη Νίσυρο.Οι μυλόπετρες ήταν 29 σε αριθμό και δεν φαίνεται να αποτελούν ζεύγη (Womer- Katzev 2005, 77). Μάλιστα έχουν σε διαφορετικό βαθμό επεξεργασθεί και είναι λίγες αυτές που διαθέτουν και την υποδοχή για τον ξύλινο μοχλό ενώ παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές στο μέγεθός τους.Πάνω στις μυλόπετρες βρέθηκαν χαραγμένα μεμονωμένα ελληνικά γράμματα, χωρίς να σχηματίζουν λέξεις.Η αρχική σκέψη ότι πρόκειται για σημάδια ώστε να ξεχωρίζουν ποιες δύο μυλόπετρες ταιριάζουν μεταξύ τους απορρίπτεται, όχι μόνο για τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω, αλλά επίσης επειδή συχνά βρίσκονται ίδια σύμβολα σε περισσότερες από δύο μυλόπετρες.Έτσι, η επικρατέστερη θεωρία σήμερα είναι ότι οι χαράξεις αυτές αποτελούν σημάδια που άφησε το άτομο που επεξεργάστηκε το πέτρωμα, είτε ως αρίθμηση ή υπογραφή.Επίσης,σχετικά με τον λόγο για τον οποίο μυλόπετρες συμπεριλαμβάνονται στο φορτίο του πλοίου έχει διατυπωθεί μία υπόθεση.Σύμφωνα με αυτήν, το γεγονός ότι έχουμε περιττό αριθμό μυλοπετρών,σε πολλές διαφορετικές διαστάσεις και διαφορετικό βαθμό επεξεργασίας, συνιστά ίσως ότι οι μυλόπετρες αποτελούν μέρος παλαιότερου φορτίου του πλοίου,που πλέον βρισκόταν στο πλοίο ως έρμα.

Το επόμενο σημαντικό εύρημα από το ναυάγιο της Κερύνειας είναι οι μεγάλες ποσότητες αμυγδάλων που εντοπίστηκαν κυρίως κοντά στην πλώρη.Εντοπίστηκαν περίπου 9000 αμύγδαλα, αρκετά μέσα σε αγγεία και άλλα έξω και γύρω από αυτά.Ο τρόπος με τον οποίο βρέθηκαν οι καρποί αποτελεί ίσως ένδειξη ότι η μεταφορά τους γινόταν μέσα σε μεγάλους σάκους φτιαγμένους από κάποιο οργανικό υλικό, το οποίο συνεπώς δεν σώθηκε μέχρι την ανασκαφή του ναυαγίου.Τα αμύγδαλα και γενικότερα οι ξηροί καρποί αποτελούσαν βασικό είδος διατροφής κατά την αρχαιότητα και έτσι το γεγονός ότι τα εντοπίζουμε σε τόσο μεγάλες ποσότητες στο ναυάγιο δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Εξ άλλου, θα πρέπει να αποτελούσαν βασική τροφή και για το πλήρωμα του πλοίου.
Τέλος,από το ναυάγιο ανασύρθηκαν αρκετά αντικείμενα που είχαν σχέση με την προετοιμασία των γευμάτων του πληρώματος, αλλά και αντικείμενα προσωπικά.Έτσι κοντά στην πρύμνη και την πλώρη κυρίως, κατά τις δύο ανασκαφικές περιόδους εντοπίστηκαν οινοχόες με μελανή στίλβωση, μαγειρικά σκεύη, αρκετά πινάκια με την χαρακτηριστική ροδιακή μελανή στίλβωση κ.α.Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο είναι ότι ανάμεσα σε αυτά τα σκεύη αριθμούνται από τέσσερα όμοιου τύπου κύπελλα, πινάκια, τέσσερα δοχεία λαδιού και υπολείμματα τεσσάρων ξύλινων κουταλιών.Μάλιστα δύο από αυτά φέρουν και πάλι τα αρχικά ΕΥ.Μήπως λοιπόν τα αρχικά αυτά αντιστοιχούν στα αρχικά του κατόχου αυτών των σκευών;
Είναι αναγκαίο επίσης να αναφερθούμε και στα μολύβδινα βάρη που βρέθηκαν στην περιοχή της πλώρης και πιθανότατα ήταν στερεωμένα σε δίχτυα για ψάρεμα.Φαίνεται λοιπόν ότι μέρος της διατροφής του πληρώματος αποτελούσε και το ψάρι.Στην ίδια περιοχή βρέθηκε επίσης και μία σφραγιστική αποτύπωση της Αθηνάς Προμάχου και τέσσερα χάλκινα νομίσματα, δύο από τα οποία αναγνωρίσθηκαν και τοποθετούνται χρονολογικά μετά το 316 π. Χ.Επίσης εντοπίστηκαν μάζες σιδήρου στην περιοχή που θα βρισκόταν η πρύμνη του πλοίου,οι οποίες ίσως να αποτελούσαν τάλαντα σιδήρου,κάτι όμως που δεν θα ήταν δυνατόν να φανεί δίχως τον απαραίτητο καθαρισμό και συντήρηση.Τα τελευταία αντικείμενα που βρέθηκαν στο πλοίο και φαίνεται πως ανήκαν στο πλήρωμα,ήταν ένα θραύσμα φωτιστικής λύχνου και ένα μελανοδοχείο που μάλλον θα ανήκε στον καπετάνιο του πλοίου.
Από όλα τα πιο πάνω προκύπτει ότι το πλήρωμα του πλοίου αποτελούσαν τέσσερα άτομα.


Το ταξίδι του ελληνιστικού πλοίου
Ένα πρώτο θέμα που θα μας απασχολήσει είναι ο τόπος προέλευσης του πλοίου.Το πλοίο αυτό πιθανόν προήλθε από το νησί της Ρόδου,και ο λόγος ο οποίος οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα είναι ότι τα προσωπικά σκεύη του πληρώματος,τα οποία εξετάσθηκαν πιο πάνω, είναι κεραμικοί τύποι που κατασκευάζονταν στη Ρόδο.Επίσης σημαντικό στοιχείο που ενισχύει αυτή την άποψη είναι ότι το κυρίως φορτίο του πλοίου της Κερύνειας αποτελούνταν από ροδιακούς αμφορείς που πιθανότατα ήταν γεμάτοι κρασί της περιοχής.
Το πλοίο πιθανόν να ξεκίνησε από τη Ρόδο,χωρίς αυτό να είναι βέβαιο, και φαίνεται πως σταμάτησε σε διάφορα λιμάνια από όπου θα πρέπει να φόρτωσε το υπόλοιπο φορτίο του.Θα πρέπει να έφτασε στη Σάμο, από όπου προέρχονται οι σαμιακοί αμφορείς που περιείχαν αμύγδαλα , όπως επίσης και στη Νίσυρο όπου θα φόρτωσε τις μυλόπετρες, εάν αυτές βέβαια αποτελούσαν μέρος του τελευταίου του φορτίου.Έπειτα ακολουθήθηκε μία πορεία κατά μήκος των μικρασιατικών ακτών μέχρι να φτάσει το πλοίο στην Κύπρο.Η διαδικασία που ακολουθούνταν κατά τις εμπορικές συναλλαγές στην αρχαιότητα, φαίνεται να επιβεβαιώνεται μέσα από το συγκεκριμένο εύρημα.Το πλοίο ξεκινά από ένα σημείο, ίσως τη βάση του, σε συγκεκριμένες περιόδους του χρόνου, με ένα φορτίο και μέχρι να φτάσει στον προορισμό του κάνει σταθμούς, όπου πιθανότατα αφήνει μέρος του αρχικού φορτίου του και φορτώνει κάποιο άλλο αγαθό από το λιμάνι όπου σταμάτησε. Επίσης χαρακτηριστική είναι η πλεύση κατά μήκος της ακτογραμμής.Στην αρχαιότητα δεν συνηθιζόταν να γίνεται το ταξίδι σε ανοιχτή θάλασσα και μακριά από τις ακτές κυρίως για λόγους ασφάλειας αλλά και καλύτερου ανεφοδιασμού.
Χρονολόγηση των οργανικών υλικών με τη μέθοδο της ραδιοχρονολόγησης έδειξαν ότι το πλοίο της Κερύνειας χτίστηκε γύρω στο 389 π.Χ. ενώ τα αμύγδαλα πρέπει να συγκεντρώθηκαν γύρω στο 288 π.Χ.Αυτό σημαίνει πως το πλοίο μας ταξίδευε ήδη για περίπου ένα αιώνα στη θάλασσα.



Πως βυθίστηκε
Υπάρχουν αρκετές θεωρίες γύρω από αυτό το ζήτημα.Η πρώτη από αυτές θέλει το πλοίο να βυθίζεται μετά από εκτεταμένες βλάβες λόγω της φθοράς του πλοίου από θαλάσσιους οργανισμούς και της μεγάλης παραμονής του πλοίου στο νερό επί σειρά ετών.Μία άλλη υπόθεση τοποθετεί την καταστροφή κατά τη διάρκεια του ξεσπάσματος μιας φοβερής τρικυμίας,οι οποίες είναι συχνές ανάμεσα στην περιοχή των νοτίων παραλίων της Μ. Ασίας και της Κύπρου.Και τέλος ένα αναπάντεχο εύρημα δίνει βάση για περαιτέρω συζήτηση σχετικά με το πώς βυθίστηκε τελικά το πλοίο της Κερύνειας.8 λόγχες αναγνωρίσθηκαν κατά τη διαδικασία συντήρησης των ευρημάτων, δίνοντας μία νέα διάσταση στο θέμα.Μήπως το πλοίο βυθίστηκε μετά από επίθεση πειρατών;Αυτή η θεωρία φαίνεται να υποστηρίζεται και από το γεγονός ότι δεν βρέθηκαν πολύτιμα αντικείμενα στο πλοίο. Τέσσερα μόνο χάλκινα νομίσματα, μικρής αξίας και δύο τάλαντα σιδήρου.Πώς είναι δυνατόν ο καπετάνιος να μην έχει μεγάλης αξίας νομίσματα σε εμπορικές συναλλαγές;Σίγουρα θα είχε μαζί του αρκετά χρήματα για το σκοπό του, όμως δεν έχει βρεθεί κάποιο πουγκί ή κουτί όπου θα φύλαγε τα χρήματά του,και επίσης δεν έχουν βρεθεί άλλα νομίσματα.Αν αυτή ήταν τελικά η τύχη του πλοίου,τι συνέβη στο πλήρωμα;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που δεν έχουν ακόμη απαντηθεί σχετικά με το πλοίο αυτό.Ένα ακόμη ερώτημα, μάλλον μικρότερης σημασίας,είναι πως δε γνωρίζουμε εάν το λιμάνι της Κερύνειας ήταν ο τελευταίος προορισμός του πλοίου πριν επιστρέψει στη βάση του. Δεν γνωρίζουμε όμως ούτε εάν το πλοίο έφευγε από το λιμάνι όταν ναυάγησε ή εάν πλησίαζε σ’ αυτό.Και όπως φαίνεται είναι ένα ερώτημα το οποίο πολύ δύσκολα θα απαντηθεί.


Συντήρηση και έκθεση του πλοίου
Μετά το τέλος της ανασκαφής του ναυαγίου στις αρχές φθινοπώρου 1969,κρίθηκε αναγκαίο να μεταφερθεί και το σκαρί στην επιφάνεια ώστε να συντηρηθεί.Έτσι,τα μέλη της ομάδας φρόντισαν να καταγράψουν και να αποτυπώσουν όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες ήταν δυνατόν στο βυθό πριν ξεκινήσουν την μεταφορά.Για να μεταφερθεί το σκαρί στη στεριά, χρειάστηκε να κοπεί σε κομμάτια τα οποία θα μπορούσαν εύκολα να μετακινηθούν.
Για τη συναρμολόγηση του πλοίου κλήθηκε ο ειδικός σε θέματα ναυπηγικής J. Richard Steffy, που για περίπου τέσσερα χρόνια προσπαθούσε, με τη βοήθεια βέβαια του ανασκαφέα και τους Robin Piercy και Chip Vincent,να ταυτίσει τα κομμάτια και να τα τοποθετήσει στην σωστή θέση.Για να επιτευχθεί σωστή επανατοποθέτηση, η ομάδα χρειάστηκε να πειραματιστεί κατασκευάζοντας ένα μοντέλο σε κλίμακα 1:5,το οποίο δημιουργήθηκε με τη χρήση απλών εργαλείων(όσο το δυνατόν δηλαδή ομοίων με αυτά που θα χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα), και τα διάφορα μέρη του μιμούνταν αυτά του ελληνιστικού πλοίου.
Η έκθεση του συναρμολογημένου σκαριού έγινε τελικά στο κάστρο της Κερύνειας μαζί με τα άλλα ευρήματα από το ναυάγιο.Ήδη πριν την ολοκλήρωση του έργου και κατά την διάρκεια της συντήρησης το κοινό έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το εύρημα, και οι επισκέπτες του μουσείου αυξήθηκαν σημαντικά.Η τελική έκθεση παρόλα αυτά καθυστέρησε λόγω των πολιτικών γεγονότων στο νησί το 1974.Το πλοίο της Κερύνειας συνεχίζει να εκτίθεται στο μεσαιωνικό κάστρο της πόλης...


Κάπου εδώ τελειώνει η αναφορά μας στο ναυάγιο της Κερύνειας.Στα 2.300 χρόνια που παρέμεινε το πλοίο θαμμένο στο βυθό,κατάφερε να διατηρήσει βασικές ενδείξεις για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ήταν κατασκευασμένο,για το πλήρωμά του,το τελευταίο του ταξίδι όπως και για το παρελθόν του.
Κατάφερε όμως πάνω από όλα να μας δώσει την ευκαιρία να κατανοήσουμε άγνωστες πτυχές της ναυπηγίας και της ναυσιπλοΐας στην αρχαία Ελλάδα...