ΔΕΛΦΟΙ:Απέχουν εξίσου από την Αθήνα(πιο συγκεκριμένα από τον Παρθενώνα)και από την Ολυμπία.Σαν μέτρο απόστασης θα χρησιμοποιήσουμε το στάδιο.Απέχουν λοιπόν οι Δελφοί ακριβώς 660 στάδια από το κέντρο των Αθηνών και την Αρχαία Ολυμπία.(660 στάδια=122.400μ.)Έχουμε λοιπόν ισοσκελές τρίγωνο κάτι που θα διαπιστώσετε και από το γράφημα.Ομοίως απέχουν εξίσου από την Ελευσίνα και την Ιωλκό κατά 550 στάδια.Ένα από τα ενδιαφέροντα τρίγωνα,καθότι ισόπλευρο,είναι αυτό με κορυφές τους Δελφούς,το Ιδαίον άντρο Κρήτης και την Σμύρνη,με πλευρές 2198 σταδίων.Απέχει εξίσου από την Κνωσσό και την Έφεσο κατά 2288 στάδια.Δεν υπάρχουν όμως μόνο τρίγωνα.Η ευθεία Θάσος-Ολυμπία,διέρχεται εκ των Δελφών.Ομοίως και η ευθεία Δωδώνη-Κάσος.Η ευθεία Δελφοί-Χαλκίδα-Σμύρνη είναι παράλληλη στον ισημερινό.ΑΘΗΝΑ:Απέχει εξίσου από την Σπάρτη και την Δήλο κατά 800 στάδια.Επίσης από την Κνωσσό και την Πέλλα κατά 1765 στάδια.Ένα ισοσκελές τρίγωνο με κορυφή την Αθήνα και γωνία κάτι λιγότερο από 180°.Τυχαίο μπορεί να πείτε πολλοί...Πιθανό...Για κάντε λίγο την πρόσθεση ΑΘΗΝΑΙ+ΚΝΩΣΣΟΣ+ΠΕΛΛΑ.Εξακολουθείτε να πιστεύετε ακόμα ότι είναι σύμπτωση;Διαβάστε και παρακάτω.
ΣΠΑΡΤΗ:Απέχει εξίσου από την Κνωσσό και την Δωδώνη κατά 1700 στάδια.Απέχει από την Πέλλα 2200 στάδια,όσο δηλαδή και από το Ζάκρο Κρήτης.Ένα από τα επίσης πολλά τρίγωνα που παρουσιάζονται ΚΑΙ σε αυτήν την πόλη είναι αυτό με κορυφή την Σπάρτη και πλευρές ίσες με 1375 στάδια οι οποίες συναντάνε την Ιωλκό και την Δήλο.
ΑΡΓΟΣ:Εδώ πιάστε διαβήτη.Απέχει εξίσου από την Αθήνα,τους Δελφούς και την Αρχαία Ολυμπία!!!Αυτά σε απόσταση 550 σταδίων.
ΔΗΛΟΣ:Απέχει εξίσου από το ασκληπιείο της Επιδαύρου και από το αντίστοιχο της Κω κατά 1020 στάδια! o Παρουσιάζεται ακόμα ένα ισοσκελές τρίγωνο μεταξύ Δήλου - Σμύρνης και Θήβας.Ομοίως από την Σπάρτη και την Πέργαμο κατά 1360 στάδια.
ΔΩΔΩΝΗ:Απέχει 1050 στάδια από την Ιωλκό και ομοίως από τους Δελφούς.1210 στάδια την χωρίζουν από την Ολυμπία και το Τροφώνιο Μαντείο.Ένα ακόμα ενδιαφέρον ισοσκελές τρίγωνο είναι αυτό που σχηματίζει με την Αθήνα και την Σπάρτη.(1700 στάδια).Ένα από τα μεγαλύτερα τρίγωνα είναι αυτό που έχουμε με κορυφή την Δωδώνη και πλευρές απόστασης 3300 σταδίων που συναντάνε την Κνωσσό και την Μίλητο.Επίσης χρησιμοποιώντας την λεξαριθμική θεωρία παρατηρούμε πως ΔΩΔΩΝΗ = 1666 = ΦΩΣ ΛΑΜΠΕΙ
ΚΝΩΣΣΟΣ:Απέχει εξίσου από την Σπάρτη και την Επίδαυρο (1700 στάδια).Απέχει εξίσου από το Αργος και τις Μυκήνες (1815 στάδια).
ΠΕΛΛΑ:Απέχει 1360 στάδια από τους Δελφούς, όσο δηλαδή και από την Σαμοθράκη. o Απέχει εξίσου από την Αθήνα και από την Αλεξάνδρεια Τρωάδος.Από την Πάρο και την Σμύρνη απέχει κατά 2350 στάδια.Από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και την Αλεξάνδρεια της Ισσού απέχει 6600 στάδια.Φρόντισε λοιπόν ο Μέγας Αλέξανδρος να ιδρύσει δυο πόλεις σε ίση απόσταση από την πρωτεύουσα της Μακεδονίας.Τέλος απέχει από την Ολυμπία και την Επίδαυρο 1908 στάδια.(1908 = ΓΝΩΘΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ)Επίσης:Εις τας Μυκήνας έπεσεν ο «μύκης» του ξίφους του Περσέως,και τούτο εθωρήθη θεία υπόδειξις δια την θέσην των Μυκηνών.(Παυσανίας:Κορινθιακά ΧVI-4).Εις την θέσην του Ασκληπιείου της Επιδαύρου,εγεννήθη νόθον του Απόλλωνος,ο Ασκληπιός,και η γέννησις του θείου νόθου καθώρισεν την θέσην της Επιδαύρου(Παυσανίας:Κορινθιακά XXVII-3,4).Δράκων υπέδειξε την θέσιν της Επιδαύρου Λιμηράς.(Παυσανίας XXIII-6,7).Εις λαγός καθώρισε την θέσιν της Πελοποννησιακής πόλεως ΒΟΙΑΙ τη προτροπή της Αρτέμιδος.(Παυσανίας: Λακωνικά XXII12,13).Ο Αριστοτέλης γράφει«Τα ιδρύματα δε τα καθιερωμένα δια την λατρεία των θεών ου μόνον εις τον κατάλληλον τόπον δέον να είναι ιδρυμένα,αλλά και εις τον αυτόν, εκτός αν ο ΝΟΜΟΣ ορίζει άλλως η Μαντείον τι πυθόχρηστον.»ω(Δηλαδή μαντείον ευρισκόμενον υπο την αιγίδα του Μαντείου των Δελφών).Η θέσις όθεν των ιερών κατά τον Σταγειρίτην φιλόσοφο,όριζετο ή η παλαιοτέρα θέσις αυτών,ή εάν επρόκειτο για νέα,ως όριζε ο ισχύων νόμος ή η εντολή των Δελφών.Έτσι λοιπόν προκύπτει όχι μόνον η ύπαρξη νόμου,αλλά και ο ρόλος των Δελφών σε πανελλήνιο επίπεδο,σχετικά με τον καθορισμό της θέσεως των ιερών.Ακόμα και η θέση των δήμων δεν ήταν τυχαία.Ο Παυσανίας γράφει«Οι δε μικροί δήμοι της Αττικής, που καθένας εξ αυτών κτίσθηκε στην τύχη».(Αττικά : Κεφ. 31-1).Aρα εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι οι μεγάλοι δήμοι δεν είχαν κτισθεί στην τύχη αλλά κατόπιν μελέτης.Σίγουρα οι περισσότεροι από μας έχουνε ακούσει πολλά πράγματα για τον Παρθενώνα,όπως ότι αρχιτεκτονικά είναι εξαιρετικά πολύπλοκος και μέχρι και σήμερα θα ήταν δύσκολο να κατασκευαστεί νέος Παρθενώνας.
Από τα πλέον γνωστά θαυμαστά χαρακτηριστικά του είναι ότι αν κάποιος υψώσει νοητές ευθείες στους τέσσερις γωνιακούς κίονες του,τότε αυτοί σε συγκεκριμένο υψόμετρο θα συναντηθούν,θα σχηματίσουν δηλαδή πυραμίδα.Επίσης οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι για να φαίνονται όλοι οι κίονες ομοιόμορφοι,θα έπρεπε αυτούς που τους βλέπει ο ήλιος να τους κατασκευάσουν ελαφρώς με μεγαλύτερη διάμετρο,καθότι το φως του ηλίου αδυνατίζει τα αντικείμενα.Αυτά και χίλια δυο άλλα που έχουν εφαρμοστεί στο μεγαλύτερο και λαμπρότερο μνημείο της ανθρωπότητας,μας δίνουν να καταλάβουμε ότι πραγματικά η κατασκευή των ελληνικών ναών στην αρχαιότητα δεν ήταν απλή υπόθεση...Ήταν επιστήμη...Ας μελετήσουμε όμως και την ίδια την θέση του Παρθενώνα σε σχέση με τα μνημεία που υπάρχουν μέσα στην ίδια την πόλη των Αθηνών.Το κέντρο του Παρθενώνος(η τομή των διαγωνίων του)απέχει εξίσου από το κέντρο του Ηφαιστείου,από το κέντρο του βήματος των ρητόρων της Πνύκας,από το κέντρο της βάσεως του μνημείου του Φιλοπάππου και από το κέντρο του Σηκού του Ναού του Ολυμπίου Διός.Όλα τα παραπάνω με μεγίστη προσέγγιση.Ενώνοντας με ευθείες τα σημεία αυτά έχουμε σχήμα ανήκον σε κανονικό οκτάγωνο εγγεγραμένον εις κύκλον,ακτίνος χιλίων ακριβώς πυραμιδικών πήχεων και με πλευράν το επταπλάσιον του μήκους του Παρθενώνος.(Η πλευρά του κανονικού οκταγώνου είναι ίση προς 1575 πόδας και 1575=ΑΘΗΝΑ+ΑΣΠΙΣ+ΚΡΑΝΟΣ+ΔΟΡΥ).Το κέντρο του Ναού του Ολυμπίου Διός απέχει εξίσου από το κέντρο του Ηφαιστείου και από το κέντρο του βήματος των ρητόρων της Πνύκας.Όλο το σχέδιο της κλασικής περιόδου είναι ακριβέστατο και ωραιότατο.Γενικότερα όλο το πανάρχαιο σχέδιο του ελληνικού χώρου με τα μνημεία του,υπακούει σε μια επιστημονική νομοτέλεια μαθηματικού,γεωγραφικού,γεωδαιτικού,αστρονομικού κλπ χαρακτήρος και αποτελεί εφαρμογή των φιλοσοφικών,θρησκευτικών και επιστημονικών δοξασιών,αντιλήψεων και γνώσεων των αρχαίων εις τον υλικόν κόσμον.Πρακτικό αποτέλεσμα των αρχαιοτάτων αυτών γεωδαιτικών υπολογισμών και μετρήσεων,υπήρξε η από της αρχαιότητας ανακάλυψη της σφαιρικότητας της γης,ο υπολογισμός του μεγέθους αυτής,το ότι τυγχάνει μετέωρος εις το διάστημα κλπ...Εξ άλλου ο πανάρχαιος αυτός πολιτισμός μετεδόθη,όπως γράφει ο Πλάτων,εις την Αίγυπτο.(Τα άγνωστα μεγαλουργήματα των αρχαίων Ελλήνων,Θεοφάνης Μανιάς).
Από τα πλέον γνωστά θαυμαστά χαρακτηριστικά του είναι ότι αν κάποιος υψώσει νοητές ευθείες στους τέσσερις γωνιακούς κίονες του,τότε αυτοί σε συγκεκριμένο υψόμετρο θα συναντηθούν,θα σχηματίσουν δηλαδή πυραμίδα.Επίσης οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν ότι για να φαίνονται όλοι οι κίονες ομοιόμορφοι,θα έπρεπε αυτούς που τους βλέπει ο ήλιος να τους κατασκευάσουν ελαφρώς με μεγαλύτερη διάμετρο,καθότι το φως του ηλίου αδυνατίζει τα αντικείμενα.Αυτά και χίλια δυο άλλα που έχουν εφαρμοστεί στο μεγαλύτερο και λαμπρότερο μνημείο της ανθρωπότητας,μας δίνουν να καταλάβουμε ότι πραγματικά η κατασκευή των ελληνικών ναών στην αρχαιότητα δεν ήταν απλή υπόθεση...Ήταν επιστήμη...Ας μελετήσουμε όμως και την ίδια την θέση του Παρθενώνα σε σχέση με τα μνημεία που υπάρχουν μέσα στην ίδια την πόλη των Αθηνών.Το κέντρο του Παρθενώνος(η τομή των διαγωνίων του)απέχει εξίσου από το κέντρο του Ηφαιστείου,από το κέντρο του βήματος των ρητόρων της Πνύκας,από το κέντρο της βάσεως του μνημείου του Φιλοπάππου και από το κέντρο του Σηκού του Ναού του Ολυμπίου Διός.Όλα τα παραπάνω με μεγίστη προσέγγιση.Ενώνοντας με ευθείες τα σημεία αυτά έχουμε σχήμα ανήκον σε κανονικό οκτάγωνο εγγεγραμένον εις κύκλον,ακτίνος χιλίων ακριβώς πυραμιδικών πήχεων και με πλευράν το επταπλάσιον του μήκους του Παρθενώνος.(Η πλευρά του κανονικού οκταγώνου είναι ίση προς 1575 πόδας και 1575=ΑΘΗΝΑ+ΑΣΠΙΣ+ΚΡΑΝΟΣ+ΔΟΡΥ).Το κέντρο του Ναού του Ολυμπίου Διός απέχει εξίσου από το κέντρο του Ηφαιστείου και από το κέντρο του βήματος των ρητόρων της Πνύκας.Όλο το σχέδιο της κλασικής περιόδου είναι ακριβέστατο και ωραιότατο.Γενικότερα όλο το πανάρχαιο σχέδιο του ελληνικού χώρου με τα μνημεία του,υπακούει σε μια επιστημονική νομοτέλεια μαθηματικού,γεωγραφικού,γεωδαιτικού,αστρονομικού κλπ χαρακτήρος και αποτελεί εφαρμογή των φιλοσοφικών,θρησκευτικών και επιστημονικών δοξασιών,αντιλήψεων και γνώσεων των αρχαίων εις τον υλικόν κόσμον.Πρακτικό αποτέλεσμα των αρχαιοτάτων αυτών γεωδαιτικών υπολογισμών και μετρήσεων,υπήρξε η από της αρχαιότητας ανακάλυψη της σφαιρικότητας της γης,ο υπολογισμός του μεγέθους αυτής,το ότι τυγχάνει μετέωρος εις το διάστημα κλπ...Εξ άλλου ο πανάρχαιος αυτός πολιτισμός μετεδόθη,όπως γράφει ο Πλάτων,εις την Αίγυπτο.(Τα άγνωστα μεγαλουργήματα των αρχαίων Ελλήνων,Θεοφάνης Μανιάς).Κλείνοντας να υπενθυμίσω ότι παραπάνω αναφέρθηκαν ΜΕΡΙΚΑ ΜΟΝΟ από τα¨γεωμετρικά επιτεύγματα¨των προγόνων μας...Υπάρχουν πολλές πόλεις και μνημεία ακόμα που παρουσιάζουν τέτοια φαινόμενα,αλλά ακόμα και στις παραπάνω παρουσιάζονται πολλά περισσότερα που θα μπορούσα να αναφέρω,αλλά δεν θα το πράξω για λόγους που ανέφερα.Συνδυάστε και αρκετές περιπτώσεις που το θέμα μας συνδέεται με την λεξαριθμική θεωρία αλλά και με τις Αιγυπτιακές πυραμίδες(θα αναπτυχθεί αυτή η θεωρία μελλοντικά)και από αυτήν την στιγμή είστε έτοιμοι να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα και να αποφασίσετε αν όλα τα παραπάνω,και όχι μόνο,είναι τυχαία και συμπτωματικά ή εάν αποτελούν έργα μελέτης που πραγματοποιήθηκαν για διάφορους λόγους που εμείς για την ώρα δεν γνωρίζουμε.Μέση λύση δεν υπάρχει.Σε περίπτωση που τελικά πιστεύετε στο γεγονός ότι τα παραπάνω είναι προϊόντα μελέτης τότε για άλλη μια φορά θα σας παροτρύνω να πραγματοποιήσετε την δική σας έρευνα για να ανακαλύψετε πολλά περισσότερα τρίγωνα,πολύγωνα,ευθείες,ομόκεντρους κύκλους,και όχι μόνο...
Υπάρχουν γεγονότα στην ιστορία των λαών που αποτελούν ορόσημα,γιατί αποκαλύπτουν την μεγαλωσύνη τους και το ψυχικό τους ανάστημα μπροστά στις προκλήσεις των καιρών.
Όταν το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940 ήχησαν οι σειρήνες και κηρύχθηκε η επιστράτευση μετά την αρνητική απάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού στον Ιταλό επιδρομέα,πολλοί περίμεναν την επανάληψη ενός δράματος. Ενός δράματος που είχε συντελεσθεί λίγους μήνες πριν με τη συντριβή μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών που καταλήφθησαν από τα γερμανικά στρατεύματα μετά από αντίσταση λίγων μόνο ημερών... 
Όμως στους φόβους και στις αγωνίες τους,στις εκτιμήσεις και στις προβλέψεις τους,δεν μέτρησαν κάτι...την ψυχή και την συνείδηση του Ελληνικού λαού.Και τότε συνέβη το αναπάντεχο,το απρόσμενο,δηλαδή το θαύμα:η Ελλάδα αμύνεται,η Ελλάδα μάχεται,η Ελλάδα αντιστέκεται πέρα από κάθε υπολογισμό.Ο στρατός της προελαύνει νικηφόρα υπερβαίνοντας τα κοινά παραδεκτά μέτρα,ενώ ο ιταλικός στρατός παρά την συντριπτική υπεροχή σε άνδρες και σε δύναμη πυρός υφίσταται αποτυχία και ήττα.Είναι η πρώτη φορά μετά το 1821 που η Ελλάδα γίνεται και πάλι το επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος και θαυμασμού.
Το πλήγμα ήταν βαρύτατο...Μόλις είχε συνέλθει ο ελληνικός λαός από την αιμορραγία των πολεμικών επιχειρήσεων των ετών 1916 έως 1922,και από τον συγκλονισμό της σφαγής και του διωγμού των Ελλήνων της Μικράς Ασίας το 1922.
Ο σεβασμός εξάλλου προς την ιστορική αλήθεια επιβάλλει να τονισθεί ότι η κυβέρνηση εκείνη της Ελλάδος,την ώρα της επιδρομής του ιταλικού στρατού,ανταποκρίθηκε θετικά στις διαθέσεις του ελληνικού λαού.Ο τότε πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς,όταν αρνήθηκε να υποκύψει την αυγή της 28ης Οκτωβρίου στο ιταλικό τελεσίγραφο,εξέφραζε την αταλάντευτη βούληση του ελληνικού λαού,σύμφωνη με τις υπαγορεύσεις της ηθικής κληρονομιάς του:μεστής από ηρωικές αρνήσεις υποταγής,άλλες στη σφαίρα του μύθου,όπως του Προμηθέως και της Αντιγόνης,άλλες στη διάσταση της Ιστορίας,υψωμένες στη σφαίρα του θρύλου,όπως του Λεωνίδα και του Παλαιολόγου,και αμέτρητων άλλων ανδρών και γυναικών της αρχαίας και της νεώτερης Ιστορίας του Ελληνισμού. 
Επιβάλλεται να λεχθεί,επίσης,ότι η κυβέρνηση εκείνη,πολλαπλά βλαπτική,με την καταπάτηση των ελευθεριών του λαού και τη διάλυση του πολιτικού βίου της χώρας,δεν ολιγώρησε όμως για την ετοιμασία της άμυνας του Εθνους.
Στα βορειοηπειρωτικά βουνά,τέλη Μαρτίου 1941,οι πρώτες εαρινές πνοές φυσούσαν επάνω σε αποτρόπαιο τοπίο,σπαραγμένο από τον ορυμαγδό του πολέμου,ρημαγμένο από το όργιο του φόνου...Η νίκη των Ελλήνων είχε κερδιθεί,αλλά το ανθρώπινο τίμημα εκατέρωθεν υπήρξε βαρύτατο.
Αρχιζε το θέρος του 1941 με το ελληνικό έδαφος ολόκληρο κατεχόμενο από τον εχθρό,ενώ η Ελλάς συνέχιζε τον πόλεμο πέραν από τον ελληνικό χώρο.Η αποστολή όμως της Ελλάδος,για τη ματαίωση της καθολικής νίκης των Γερμανών και της απότοκής της υποταγής των λαών είχε ήδη ακέραια επιτελεσθεί.Ο πόλεμος στην Ελλάδα είχε την κρίσιμη στρατηγική συνέπεια να καθυστερήσει πέντε εβδομάδες τουλάχιστον η επίθεση των Γερμανών εναντίον της Ρωσίας.Και η καθυστέρηση αυτή αποδείχθηκε μοιραία για τους Γερμανούς,σωτήρια για τους Ρώσους.Εχασαν οι Γερμανοί για ολίγες εβδομάδες την ευκαιρία να καταλάβουν τη σοβιετική πρωτεύουσα το 1941. Εκτοτε ο χρόνος άρχισε να τρέχει εναντίον τους...Αυτή υπήρξε η κορυφαία συμβολή της Ελλάδος στη λυτρωτική για την ανθρωπότητα έκβαση του μεγίστου εκείνου εξάχρονου πολέμου...
Ένας ακόμη αμφορέας φέρει τα αρχικά ΕΥ.Οι αμφορείς βρέθηκαν στα ανώτερα στρώματα που ανασκάφηκαν και αυτοί που βρίσκονταν μέσα στην άμμο βρίσκονταν μάλλον τοποθετημένοι πάνω από ένα μέρος του φορτίου αποτελούμενο από μυλόπετρες.Σαμιακοί αμφορείς εντοπίστηκαν τόσο προς την πρύμνη όσο και προς την πλώρη σε μεγάλους αριθμούς και μάλιστα ένα διαφορετικό σφράγισμα βρέθηκε πάνω σε μερικούς από αυτούς.Τέλος,ένας ακόμη χαρακτηριστικός τύπος αμφορέα που αποτελούσε μέρος του φορτίου ίσως είχε τόπο προέλευσης την Πάρο.Αρκετοί από τους αμφορείς που βρέθηκαν σε κατώτερα στρώματα βρέθηκαν πάνω από ένα αριθμό από μυλόπετρες και σε κάποιες περιπτώσεις φαίνεται πως ήταν στερεωμένοι πάνω σ’ αυτές. Οι μυλόπετρες αυτές ήταν τοποθετημένες σε δύο ή τρεις σειρές κατά μήκος του κεντρικού άξονα του πλοίου.Ο κάθε μύλος αποτελούνταν από δύο μέρη, διαφορετικά μεταξύ τους.Στις συγκεκριμένες κατασκευές το επάνω μέρος ήταν διαμορφωμένο ώστε στο κέντρο να υπάρχει μία σχισμή, από την οποία περνούσαν οι σπόροι που έπρεπε να αλεστούν, έπεφταν στην δεύτερη πέτρα η οποία ήταν επίπεδη και τελικά δύο άτομα θα μπορούσαν να μετακινήσουν με ένα μοχλό την επάνω πέτρα και να αλέσουν τους σπόρους.Οι μυλόπετρες αυτές ήταν κατασκευασμένες από ηφαιστειογενές πέτρωμα που προέρχεται από τη Νίσυρο.Οι μυλόπετρες ήταν 29 σε αριθμό και δεν φαίνεται να αποτελούν ζεύγη (Womer- Katzev 2005, 77). Μάλιστα έχουν σε διαφορετικό βαθμό επεξεργασθεί και είναι λίγες αυτές που διαθέτουν και την υποδοχή για τον ξύλινο μοχλό ενώ παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές στο μέγεθός τους.Πάνω στις μυλόπετρες βρέθηκαν χαραγμένα μεμονωμένα ελληνικά γράμματα, χωρίς να σχηματίζουν λέξεις.Η αρχική σκέψη ότι πρόκειται για σημάδια ώστε να ξεχωρίζουν ποιες δύο μυλόπετρες ταιριάζουν μεταξύ τους απορρίπτεται, όχι μόνο για τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω, αλλά επίσης επειδή συχνά βρίσκονται ίδια σύμβολα σε περισσότερες από δύο μυλόπετρες.Έτσι, η επικρατέστερη θεωρία σήμερα είναι ότι οι χαράξεις αυτές αποτελούν σημάδια που άφησε το άτομο που επεξεργάστηκε το πέτρωμα, είτε ως αρίθμηση ή υπογραφή.Επίσης,σχετικά με τον λόγο για τον οποίο μυλόπετρες συμπεριλαμβάνονται στο φορτίο του πλοίου έχει διατυπωθεί μία υπόθεση.Σύμφωνα με αυτήν, το γεγονός ότι έχουμε περιττό αριθμό μυλοπετρών,σε πολλές διαφορετικές διαστάσεις και διαφορετικό βαθμό επεξεργασίας, συνιστά ίσως ότι οι μυλόπετρες αποτελούν μέρος παλαιότερου φορτίου του πλοίου,που πλέον βρισκόταν στο πλοίο ως έρμα.
Το πλοίο ξεκινά από ένα σημείο, ίσως τη βάση του, σε συγκεκριμένες περιόδους του χρόνου, με ένα φορτίο και μέχρι να φτάσει στον προορισμό του κάνει σταθμούς, όπου πιθανότατα αφήνει μέρος του αρχικού φορτίου του και φορτώνει κάποιο άλλο αγαθό από το λιμάνι όπου σταμάτησε. Επίσης χαρακτηριστική είναι η πλεύση κατά μήκος της ακτογραμμής.Στην αρχαιότητα δεν συνηθιζόταν να γίνεται το ταξίδι σε ανοιχτή θάλασσα και μακριά από τις ακτές κυρίως για λόγους ασφάλειας αλλά και καλύτερου ανεφοδιασμού.
