«Κάτι τους φοβίζει και απαγορεύουν την είσοδο στο εσωτερικό του λόφου του Αμφείου» δηλώνει ο Αρχαιολόγος Θεόδωρος Σπυρόπουλος, που ανακάλυψε την βαθμιδωτή πυραμίδα, αλλά που δεν ολοκλήρωσε, καθώς…μετατέθηκε ξαφνικά από την Θήβα, την οποία επισκέπτεται διαρκώς και με αμείωτο πάντα το ενδιαφέρον του για τις εξελίξεις στο θέμα. Ρωτήσαμε τον κ. Σπυρόπουλο αν υπάρχουν εξελίξεις, καθώς το όνομά του «παίζει διαρκώς σε ξένα και ελληνικά έντυπα». Απάντηση:
«Ουδεμία, εκτός μιας ομάδας Θηβαίων που αγαπούν την παράδοση και τον πολιτισμό τους, τον οποίο όμως βλέπουν να καταρρακώνεται, να βρωμίζει και να εγκαταλείπεται».
Η δική του συνεχής προσπάθεια είναι το κίνητρο της ανάσυρσης της έρευνας από την λήθη και το παρελθόν, της έρευνας που έκανε στον χώρο του Αμφείου και αποκάλυψε την μεγαλύτερη βαθμιδωτή πυραμίδα της τρίτης χιλιετίας π.Χ, η οποία έχει όλες τις προϋποθέσεις να αναδειχθεί σ’ ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία του Ευρωπαϊκού χώρου!
«Το πυραμιδικό σχήμα» εξηγεί, «απαντάται σε όλους τους πολιτισμούς (κεντρική Αμερική – Ευρώπη – Ινδία – Αίγυπτο), αλλά η επικρατούσα θεωρία πως το συγκεκριμένο σχήμα βρέθηκε και υιοθετήθηκε στην Αίγυπτο τίθεται υπό αμφισβήτηση μετά την ανακάλυψη του εκπληκτικού μνημείου στη Θήβα, το οποίο η Ελληνική πολιτεία συνεχίζει να αγνοεί και κάθε προσπάθεια για την ανάδειξή του προσκρούει στην ειρωνεία, δοκησισοφία και το κατεστημένο, το οποίο τελεί με την εντύπωση της αλάθητης γνώσης».
Να υπενθυμίσουμε πως ο Θ. Σπυρόπουλος είχε καταθέσει την θεωρία του για την βαθμιδωτή πυραμίδα του Αμφείου στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και ομόφωνα έγινε υφηγητής! Και θα συνέχιζε την έρευνα, αλλά η ξαφνική του «μετάθεση» άλλαξε τα σχέδια του.
Ο ίδιος θυμάται τον Απρίλη του 1973, όταν κατά την κάθ’ οδό στην πυραμίδα με τους συνεργάτες του ανακάλυψαν το «θαύμα της κατασκευής», που ερχόμενο στην επιφάνεια «θα συγκλονίσει όχι μόνο την τοπική κοινή γνώμη, που θα χαρεί για το λαμπρό μνημείο που διαθέτει, αλλά θα ανακινήσει και θα ακυρώσει πολλές ψευδεπίγραφες θεωρίες». «Η απόσταση από τον δρόμο Αγίου Αθανασίου – Λαϊου, μέχρι το εσωτερικό της πυραμίδας είναι περίπου 50 εκατοστά και το μόνο που χρειάζεται είναι τολμηρή απόφαση, για την οποία διερωτώμαι ποιος δεν έχει το θάρρος να πάρει, ώστε να μπούμε μέσα και να διαπιστώσουμε πως εκεί υπάρχει το μεγαλύτερο, λαμπρότερο και τεχνικότερο μνημείο του προϊστορικού μας πολιτισμού» καταλήγει ο κ. Σπυρόπουλος, ευχόμενος ο αγώνας των λίγων έστω Θηβαίων να συνεχιστεί, ώστε να διαφωτίσουν τους επικεφαλείς της πολιτείας και της επιστήμης να ερευνήσουν τον Αμφείο Λόφο!!!
Θ. ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: «Στον λόφο του Αμφείου υπάρχει η Πυραμίδα των Θηβών»
Εκδήλωση με θέμα «Θηβαϊκά Δρώμενα σε Αρχαίους και Σύγχρονους Καιρούς» πραγματοποίησε στο συνεδριακό κέντρο Θήβας, με εισηγητή τον Αρχαιολόγο Θεόδωρο Σπυρόπουλο, ο Σύλλογος Πολιτιστικής Ανάπτυξης Θήβας «ΛΑΪΟΣ».
«Το περιεχόμενο της σύζευξης, των δρώμενων της αρχαιότητας και του σήμερα, είναι συγχρόνως και αντίθεση. Στην αρχαιότητα είχαμε μια πόλη των Θηβών η οποία ακτινοβολούσε από δημιουργικότητα και πολιτισμό και σήμερα έχω την αίσθηση ότι η πόλη δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο που βρισκόταν στην αρχαιότητα» είπε σε δηλώσεις του ο κ. Σπυρόπουλος και συνεχίζει «στην απώτερη αρχαιότητα η Θήβα έχει να παρουσιάσει μερικά έξοχα μνημεία που την κατατάσσουν στην πρώτη σειρά των μεγάλων αρχαιολογικών χώρων της Ελλάδος. Η δόξα της συνέχισε και στους μεταγενέστερους χρόνους έτσι ώστε ο ένας κύκλος από τους κύκλους των τραγικών της αρχαιότητας να είναι ο θηβαϊκός που τροφοδότησε την Αττική τραγωδία».
Ο κ. Σπυρόπουλος στη συνέχεια αναφερόμενος στην σημερινή κατάσταση των αρχαιολογικών χώρων της Θήβας τόνισε ότι «αισθάνεται κανείς πικρία για την εικόνα που παρουσιάζουν τα μνημεία μας, πάνω στα οποία αποτυπώθηκε το μεγαλείο και η λαμπρή περιπέτεια του Ελληνισμού στη Θήβα. Της αξίζει μια καλύτερη τύχη και αν η δική μου παρουσία σήμερα εδώ έχει την δυνατότητα να συμβάλλει στην αφύπνιση των πολιτών ώστε να δώσουμε ξανά στη Θήβα τον προορισμό της, θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος, είπε χαρακτηριστικά.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ
Παράλληλα ο αρχαιολόγος αναφέρθηκε, μετά από ερώτηση δημοσιογράφου, και στην πρόταση του ιδρύματος Πάκαρντ να προχωρήσει σε ανασκαφές. Ο κ. Σπυρόπουλος έκανε αναφορά στον δάσκαλο του κ. Μαρινάτο που την δεκαετία του 70 τον παρακίνησε, όπως λέει χαρακτηριστικά, να κάνει ένα σχέδιο προσδιορισμού του ανακτορικού συγκροτήματος του Καδμείου. «Στόχος ήταν να σωθεί το ανάκτορο από την οικοπεδοποίηση, διότι την εποχή εκείνη που ήταν η δικτατορία, είχε προταθεί από κάποιους φορείς της πόλης να κτιστεί στην θέση της δημοτικής αγοράς η Λέσχη των Αξιωματικών και στο επόμενο οικοδομικό τετράγωνο να κατασκευαστούν πολυκατοικίες και τα αρχαία να μείνουν στα υπόγεια. Ευτυχώς η πρόταση αυτή δεν πέρασε και η δική μας πρόταση ήταν να απαλλοτριωθούν αυτά τα δύο οικοδομικά τετράγωνα ώστε να δημιουργηθεί ένας πνεύμονας οικιστικός και πολιτιστικός ο οποίος θα προστατεύσει και θα αναδείξει το Ανάκτορο. Χαίρομαι που υπάρχει ένας φορέας που θέλει να συνεχίσει τις ανασκαφές αυτές που καθυστέρησαν πολλά χρόνια. Η απαλλοτρίωση έγινε για να αναδειχθεί το Ανάκτορο του Κάδμου και αυτό δεν μπορεί να μετατίθεται συνεχώς για το απώτερο μέλλον. Πρέπει να γίνει τώρα».
ΑΜΦΕΙΟΝ ΚΑΙ ΠΥΡΑΜΙΔΑ
Ο κ. Σπυρόπουλος μίλησε όπως ήταν φυσικό και για τον λόφο του Αμφείου εκεί που όπως υποστηρίζει ο ίδιος βρίσκεται η πυραμίδα των Θηβών. «Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι η τύχη του μνημείου. Περί της τύχης και της μορφής του Μνημείου υπέβαλλα διατριβή επί υφηγεσία στο μεγαλύτερο πνευματικό ίδρυμα της χώρας μας, το πανεπιστήμιο Αθηνών, που εγκρίθηκε ομοφώνως. Σήμερα υπάρχουν διαπρεπής επιστήμονες, όπως ο κ. Ράμπαχ που είναι μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και ανασκαφέας ενός τύμβου στην Ολυμπία, που χαρακτηρίζουν το Αμφείον… Πυραμίδα. Και από την εξωτερική του μορφή ότι είναι βαθμιδωτό συμφωνούν άπαντες. Είναι λυπηρό ότι ο σημερινός έφορος αρχαιοτήτων κ. Αραβαντινός, στο συνέδριο που έγινε πέρυσι στο Ούντινε, δεν είχε το θάρρος να κρατήσει την σειρά ομιλίας σύμφωνα με το πρόγραμμα. Για να αποφύγει την κριτική εναντίον του άλλαξε την σειρά και μίλησε μετά από εμένα. Εκεί όμως, όταν εμφανίζεται στα Διεθνή συνέδρια, φοβάται να πει ότι το μνημείο δεν υπάρχει. Εκεί λέει ακριβώς τα αντίθετα. Όταν εκεί υποστηρίζει ότι στον χώρο του Μουσείου βρήκε ένα μνημείο με πλινθοκατασκευή το οποίο είναι όμοιο με εκείνο που ανακάλυψα εγώ στην κορυφή του λόφου του Αμφείου, αφήνω την κρίση σε εσάς».
Που είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα για την Πυραμίδα του Αμφείου….;
Τι βρήκε ο Α. Κεραμόπουλος, που έσκαψε από την ανατολική πλευρά του λόφου, την οποία έκοψε ο παλιός εθνικός δρόμος Αθήνας – Λαμίας; Στο πάνω μέρος είναι ο τύμβος , από κάτω είναι μια ζώνη με λευκό χρώμα , μετά το κάτω τμήμα του λόφου και μετά ο δρόμος που οδηγούσε προς την πλατεία. Ο Α. Κεραμόπουλος και αργότερα κάποιος άλλος αρχαιολόγος ερεύνησε την κορυφή του λόφου, αλλά και οι δυο δεν ευτύχησαν να βρουν ένα ταφικό μνημείο. Ο Παυσανίας όμως, αντιγράφοντας την τοπική παράδοση λέει πως εκεί υπάρχει κοινός τάφος για τον Ζύθο και τον Αμφίωνα. Ο Θεόδωρος Σπυρόπουλος ξεκίνησε δοκιμαστικά κι έπεσε πάνω στον τον τάφο. Πρόκειται για έναν τεράστιο κιβωτιόσχημο τάφο, τον μεγαλύτερο στον Ελλαδικό χώρο, που μέσα είχε δυο αποθέτες, που αντιστοιχούν σε δυο νεκρούς. Μέσα στον τάφο και λίγο έξω από αυτόν βρήκαν 4 χρυσά κοσμήματα και άλλα μικρά κομματάκια από χρυσό διάκοσμο, τα οποία δεν ήσαν στη θέση τους, γιατί ο τάφος ήταν κλεμμένος.
Σκάβοντας με την ομάδα του (8 – 10 άτομα από την Θήβα), από το κέντρο του τύμβου, κατέβηκαν ένα πηγάδι 20 μέτρων και ανακάλυψαν ότι όλος ο λόφος του Αμφείου δεξιά και αριστερά ήταν κομμένος σε καταπληκτικές γαλαρίες ύψος 5 μ. και πλάτος 1,5 μ. , ενώ συνέχεια εύρισκαν κόχες. Τις γαλαρίες είχε δει και ο Α. Κεραμόπουλος όταν κόπηκε ο δρόμος. Αρχαιολογικό δελτίο 3/1917, σελ. 388, αλλά θεωρούσε πως ήσαν υδραγωγείο. Σκάβοντας και διατρέχοντας όλες τις γαλαρίες έφτασαν στην ΒΑ πλευρά, όπου άκουγαν τα βήματα των περαστικών απ’ έξω. «Πρόθεσή μας ήταν να ρίξουμε το μικρό χωμάτινο χώρισμα που υπήρχε , ώστε να βγούμε στον δρόμο και να συνεχίσουμε ευκολότερα από το να κατεβαίνουμε διαρκώς με ανεμόσκαλα από το πηγάδι, αλλά δεν προλάβαμε. Μετατέθηκα ξαφνικά και το πηγάδι γέμισε τσιμέντο…» συνεχίζοντας την περιγραφή ο Θ. Σπυρόπουλος.
Οι αρχαιολόγοι τότε αιφνιδιάστηκαν για να παραδεχθούν ότι το μνημείο είναι ενιαίο κι έτσι άρχισε η πρώτη κριτική και ο πόλεμος για την χρονολόγησή του. Για τον λόγο αυτό δε, ήρθε στην Θήβα ο 80χρονος Γερμανός καθηγητής της Βιέννης Φριτς Σταινμάγιερ, ο οποίος δέχτηκε τα πάντα, πλην όμως ζήτησε από τον Θ. Σπυρόπουλο να κατεβάσει την χρονολογία. «Μα αν κατεβάσω την χρονολογία τότε χάνει την αξία του το μνημείο το οποίο δεν βρίσκεται στην ουρά της εξέλιξης αλλά στην κορυφή αφού είναι το αρχαιότερο τυμβοειδές μνημείο στην Ελλάδα και στην Ευρώπη» είχε απαντήσει τότε ο Έλληνας Αρχαιολόγος..
Σήμερα 30 χρόνια μετά τις αξιολογήσεις του Θ. Σπυρόπουλου, ουδείς στην διεθνή βιβλιογραφία αμφισβητεί ότι το Αμφείο χρονολογείται το 2.500 π.χ, ότι τα χρυσά κοσμήματα και τα ευρήματα ανήκουν σε μια εποχή που συμπορεύεται με την παράδοση και ότι πρόκειται για τον διπλό τάφο των Ζύθου και Αμφίωνα. Οι αντιρρήσεις που υπάρχουν, αφορούν την πυραμίδα και είναι λίγες. Μερικοί δε από τους διαπρεπέστερους σήμερα αρχαιολόγους του κόσμου, όπως η Ζανέτ Φορσέ, ο Μαράν, ο Ράμπαχ (ανασκαφέας της Ολυμπίας) μιλούν για τον μεγαλύτερο τύμβο της Ελλάδας που έχει τη μορφή γήινης πυραμίδας.Το Αμφείο!
«Οι αντιδρώντες έχουν την εντύπωση ότι παλιότερα στην Ελλάδα κατοικούσαν μόνο τσοπάνηδες και ψαράδες. Δηλαδή, ενώ στον περίγυρο μας υπήρχαν υψηλοί πολιτισμοί (Μεσοποταμία, Τροία Αίγυπτος, Κρήτη) η Ελλάδα κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και αυτό γιατί έτσι αρέσει σε εκείνους που έπρεπε να εντάξουν τους “ινδοευρωπαίους” σε κάποια χρονολογία και μια από αυτές είναι το Αμφείο, το οποίο όμως τους διαψεύδει, αφού είναι αρχαιότερο από τις τυμβοχωήσεις που υποτίθεται πως συνδέονται με την εισβολή “ινδοευρωπαίων” στην Ελλάδα. Και για να στηρίξουν τις θεωρίες τους έφτασαν στο σημείο να πουν πως ο πολιτισμός στην Ελλάδα αρχίζει με την Μυκηναϊκή εποχή το 1600 π.χ και ότι τον δημιούργησαν αυτοί που ήρθαν από Ουγγαρία, Αφγανιστάν κ.α. Παραμύθια της Χαλιμάς, που δυστυχώς τα διδάσκονται σήμερα στα σχολεία μας» επεσήμανε ο Θ. Σπυρόπουλος, προσθέτοντας:
“Όχι κύριοι. Θα αναστραφεί αυτή η πορεία είτε το θέλετε είτε όχι. Θα καταλάβετε ότι στην Ελλάδα από το 2.500 π.χ μέχρι το 1750 π.χ υπάρχει μια τεράστια πολιτισμική ανάπτυξη που δεν ξανάγινε ποτέ. Όλη η Μεσογειακή ζώνη έχει επηρεαστεί από τον ελληνικό πολιτισμό. Και η ίδια η Αίγυπτος στην υιοθέτηση του πυραμιδικού σχήματος ακολουθεί την Ελλάδα. Και απόδειξη δεν αποτελεί μόνο το περίοπτο μεγαλόπρεπο ασύγκριτο μνημείο του Αμφείου. Θέτουμε υπό την κρίση της πόλης και των επιστημόνων το θέμα: Δέχεστε αυτά που περιγράφω ότι είδα, δέχεστε μήπως ότι είναι υδραγωγείο κατά τον Κεραμόπουλο ή μήπως πως αποτελεί φυσικό φαινόμενο; Ότι και να δέχεστε, αξίζει τον κόπο να διαθέσουμε ένα μεροκάματο για να αφαιρέσουμε αυτό το μικρό παραπέτασμα του χώματος και να μπούμε μέσα. Δηλώνω πως αν μπούμε μέσα, θα ανακαλύψουμε πως εκεί θα χωρέσει ολόκληρη η πόλη και είναι κρίμα να μας στερούν αυτή τη δυνατότητα”.
πηγή:http://ellas2.wordpress.com/2010/04/18/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%AF-%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B8%CE%AE%CE%B2%CE%B1/
Το πρόβλημα είναι πως το υπουργείο Υγείας της κυπριακής κυβέρνησης αρνείται να καλύψει τα υψηλά έξοδα νοσηλείας, με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος, κατά τη διάρκεια του οποίου η υγεία της Μαρίας επιδεινώνεται δραματικά.Για το λόγο αυτό, η οικογένεια της Μαρίας αναγκάστηκε (μετά από προτροπή των γιατρών και πολλών φίλων) να ανοίξει λογαριασμούς στην Ελληνική Τράπεζα και στη Νέα ΣΠΕ ( Νέα Συνεργατική Πιστωτική Εταιρεία) Αγλαντζιάς, προκειμένου να συγκεντρωθεί το χρηματικό ποσό που απαιτείται για να μεταφερθεί η Μαρία στο Mayo Clinic και να υποβληθεί στις απαραίτητες εξετάσεις και επεμβάσεις. Οι γιατροί που την παρακολουθούν τονίζουν πως το ταξίδι πρέπει να γίνει μέσα στον επόμενο μήνα, καθώς δεν υπάρχει πλέον καιρός για χάσιμο και τα περιθώρια συνεχώς στενεύουν. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως η ζωή της κρέμεται πλέον από μια κλωστή.Η ίδια η Μαρία γνωρίζει πολύ καλά την κρισιμότητα της κατάστασής της (μας ενημερώνει συχνά μέσα από το ιστολόγιό της, αλλά και με sms στα κινητά μας τηλέφωνα, μόνο που αποφεύγει να μιλήσει σε κινητό, λόγω της ακτινοβολίας) και το μόνο που ζητάει είναι όση ζωή της απομένει να είναι κατά το δυνατό ποιοτική, πράγμα που σημαίνει να μην πονάει και να μπορεί να εκτελεί βασικές λειτουργίες και να αυτοσυντηρείται. Ό,τι δηλαδή για όλους εμάς θεωρείται δεδομένο και αυτονόητο, για εκείνη είναι το στοίχημα και το όνειρό της ζωής της…
Γνωρίζοντας πόσο δύσκολο είναι, στην άσχημη οικονομική συγκυρία που διανύουμε, να στερηθούμε οποιοδήποτε χρηματικό ποσό, σας ζητώ να αγκαλιάσουμε όλοι μαζί αυτό το γενναίο κορίτσι, που παλεύει καθημερινά με τις ασθένειες και το θάνατο κι όμως μπορεί ακόμα να γελά και να ονειρεύεται, δίνοντας μας κουράγιο, δύναμη ψυχής και παράδειγμα ζωής. Όσοι επιθυμούν να συνεισφέρουν, μπορούν να καταθέσουν την οικονομική τους βοήθεια στους παρακάτω λογαριασμούς:
