ЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄЭIЄ

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪ЭЄ₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪







Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008

~ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΝΥΧΤΕΣ~



Είναι κάτι νύχτες, που τα αστέρια κατεβαίνουνε χαμηλά. Που λιώνει το φεγγάρι και νοτίζει την ψυχή σου. Είναι κάτι νύχτες, που όλα σιγοτραγουδούν. Ακόμα κι οι πέτρες. Και τα ξερά κλαδιά. Αυτές τις νύχτες προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου. Κι έρχεται ακάλεστη. Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρτα,να ρωτήσει αν δέχεσαι επισκέψεις. Χωρίς να κρατά η αφιλότιμη, ούτ' ένα λουλουδάκι. Ούτ' ένα γλυκό, μπας και σε ξεγελάσει. Θρονιάζεται στην ψυχή σου κι ανάβει προκλητικά το τσιγαράκι της. "Αυτάααα! Πού είχαμε μείνει;" Σου λέει μ' όλο το θράσος της και σε κοιτά κατάματα. Είν' αυτές οι νύχτες, που τ' άστρα κατεβαίνουν χαμηλά. Που λιώνει το φεγγάρι. Που όλα σιγοτραγουδούν. Είν' αυτές οι νύχτες τελικά, που βλέπεις καθαρά, το χρώμα που έχουν τα μάτια της μοναξιάς. Ίδιο ακριβώς, όπως οι στάχτες από τα όνειρα.
Αλκυόνη Παπαδάκη.

11 σχόλια:

✿ margarita είπε...

"Λένε πως ο κατήφορος έχει μόνο αρχή. Λένε πως όταν φτάσεις ως την άκρη του γκρεμού και δώσεις τη βουτιά, φταίει το κεφάλι σου που δεν σε κράτησε. Και στο τέλος, αν κάποιος άλλος σου κατάφερε την τελική σπρωξιά, δικός σου καλεσμένος ήταν. Παρεάκι σου.

Μόνο που όποιοι τα κηρύττουν όλ' αυτά, δεν είδαν ποτέ τη θέα από την τελευταία πέτρα του γκρεμού. Βαδίζουν πάντα επί του ασφαλούς. Και το κακό μ' αυτούς είναι πως συνήθως έχουν δίκιο. Διαθέτουν ατσάλινα επιχειρήματα. Στο τέλος, σου γανώνουν το μυαλό.

Όμως... Αν έφτασες ως εκεί... Λέμε αν... Αν έφτασες ως εκεί γιατί βιαζόσουνα να μάθεις, τι γίνεται πιο κάτω; Αν είχες πάρει φόρα, γιατί φοβόσουνα μη στήσεις την αγάπη; Αν στο ίσιωμα, που γνώρισες τα κολλητάρια σου, σου χάρισαν το ρούχο της άνοιξης και σε ξελόγιασαν; Κι εσύ πάλι... Ήταν ανάγκη να το φορέσεις κατάσαρκα και να πετάξεις, τη στολή παραλλαγής που σου 'ραψε η μάνα σου;

Λέμε κι εμείς... Διάφορα. Μόνο οι άλλοι θα λένε; Σίγουρα πάντως, την ώρα της πτώσης, έβγαλες μια δυνατή φωνή: "Αγάπη!" κραύγασες. "Αγάπη!" . Οι πάντες ορκίζονται πως δε σ' άκουσαν. Τι φταις εσύ , αν δεν βρέθηκε κάποιος να σου έχει πει πως κι η αγάπη, όταν γίνεται κραυγή, τρομάζει"...

"ΣΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ"
ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
ΥΠΕΡΟΧΗ!!!ΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΤΟΣΟ ΛΥΡΙΣΜΟ,
ΜΑ ΞΕΡΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ.
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ
ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΕΤΣΙ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟΣΟ ΑΣΧΗΜΑ.ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ..


ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ ΕΚΑΤΗ..

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΑ ΣΟΥ ΦΙΛΕΝΑΔΑ!Σ'ΕΣΕΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ!ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ....ΚΟΛΛΗΣΑ ΚΙ ΕΓΩ!ΓΡΑΦΕΙ ΥΠΕΡΟΧΑ!ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ!!! ;*;*;*

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ είπε...

ΜΟΝΑΞΙΑ ! Επιλογή ή ανάγκη ? Τίποτα από τα δύο ! Έρχεται ξαφνικά , να σου μαυρίσει για λίγο , την καρδιά ! Μα σαν την νιώσεις καθημερινά , τότε η ζωή , αληθινά σε πάει στραβά ! Και τί θα κάνεις ? Θ'αποδεχτείς την κατάσταση αυτή ή θα παλέψεις γελαστή ? Πιστεύω αληθινά στην σκέψη , που σε βγάζει από το '' πουθενά ''. Άκου την σκέψη και πες την λέξη ! 'ΜΟΝΑΞΙΑ' σε χρειάζομαι για λίγο - να ξεφύγω ! Δεν σε θέλω πια και βρες καινούρια αγκαλιά ! ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΕΚΑΤΗ !

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

Πολυ ομορφο Σκορπιες Σκεψεις!!!σ'ευχαριστω,κι εσυ να περνας καλα!!!!

NISPELL είπε...

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΝΥΧΤΕΣ''
Μοναξια,Κατι Νυχτες σαν 'Αυτη που Μ'Εδωσες, Μοναξια και μονο Μοναξια ''Ηθελα.,
Εκπληκτικη 'Επιλογη Σου,Σ'ευχαριστω
Nispell

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

Να'σαι καλα Νισπελ μου!

Aνεμος είπε...

Αυτές τις νύχτες προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου. Κι έρχεται ακάλεστη.
.....................

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

anemos5,χρειαζεται και η μοναξια,την εχουμε αναγκη καποιες φορες....σκοπος ειναι να συμφιλιωθεις μαζι της,να κανεις παρεα μαζι της και ετσι οταν θα ερχεται ακαλεστη εσυ να την καλοσωριζεις!!!!!!!!

Aνεμος είπε...

MARIA ΣΕ ΕΥΧαΡΙΣΤΏ ΠΟΥ ΈΒΑΛΕς ΤΗ ΜΙΚΡΉ ΕΤΣΙ ΒΟΗΘΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ

ria είπε...

γιατί βρε κοριτσάκι μου τέτοια ψυχολογία?

καλή η συγγραφέας, δε λέω, αλλά είναι γεγονός ότι σε ψυχοπλακώνει...

και ο καθένας τη μοναξιά του τη βιώνει τελείως διαφορετικά.

μπορεί να είσαι σε ένα χώρο με πέντε αλλα άτομα και να είσαι πιο μόνη και από αρκούδα στο βόρειο πόλο, και να είσαι χιλιόμετρα μακριά από τους ανθρώπους που αγαπάς και σ' αγαπούν και να σου κρατάει συντροφιά η σκέψη τους!

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

οπως το ειπες Ρια μου.......ο καθενας βιωνει την μοναξια διαφορετικα......σε αλλους φαινεται σε αλλους οχι...αλλοι ειναι λιγοτερο μοναχικοι αλλοι περισσοτερο.......και παει λεγοντας!!!!!!!:*:*:*