Καλη υγεία.blogspot.com

'Ενα άρθρο που διάβασα σήμερα το πρωί και ένιωσα την ανάγκη να το αντιγράψω έτσι ακριβώς όπως δημοσιεύθηκε....τελικα σε κάποιες περιπτώσεις το blogging κάνει καλό....

Το γράψιμο στα ιστολόγια (blogs) βελτιώνει την υγεία μας, αποφαίνονται κάποιοι επιστήμονες. Αναζητούν το μυστικό στο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου.

Καλή υγεία.blogspot.com

Ασθενείς με καρκίνο ένιωσαν καλύτερα γράφοντας Απόγνωση, φόβος, πόνος, όνειρα. Μόλις έμαθε πως πάσχει από καρκίνο, η 22χρονη Κάρολιν Μπρίτζες, φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, άρχισε να γράφει στο blog προσπαθώντας να κρατηθεί στη ζωή και να βρει δύναμη για να ολοκληρώσει τις σπουδές της Ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία φαίνεται πως έχει η ολοένα και αυξανόμενη τάση των ανθρώπων να γράφουν τις απόψεις και τα συναισθήματά τους στα ιστολόγια (blogs). Σε πρόσφατες έρευνες που έγιναν, διαπιστώθηκε ότι ασθενείς που πάσχουν από σοβαρές ασθένειες ένιωσαν καλύτερα μόλις παρακινήθηκαν να εκφράσουν γραπτώς τα συναισθήματά τους και να τα μοιραστούν με άλλους ανθρώπους σε αυτά τα διαδικτυακά φόρα. Επιστήμονες και συγγραφείς γνωρίζουν ότι η εξωτερίκευση προσωπικών εμπειριών, σκέψεων και συναισθημάτων μέσω του γραψίματος είναι ιδιαίτερα ευεργετική για τον ανθρώπινο οργανισμό. Κάποιοι ειδικοί προχωρούν ένα βήμα και υποστηρίζουν ότι η ραγδαία ανάπτυξη των blogs, δηλαδή η διατύπωση απόψεων στο Διαδίκτυο σε ειδικά διαμορφωμένα σελίδες διαλόγου, οφείλεται ώς έναν βαθμό και στη θετική επίδραση που έχει στη φυσιολογία του ανθρώπου. Πείραμα με γράψιμο. Έχει παρατηρηθεί ότι η συμμετοχή σε αυτά τα διαδικτυακά φόρα βελτιώνει την κατάσταση της μνήμης, την ποιότητα του ύπνου, τονώνει τη δραστηριότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος και μειώνει το ιικό φορτίο σε ασθενείς που πάσχουν από ΑΙDS. Επίσης επιταχύνει τη μετεγχειρητική ανάρρωση. Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα το γεγονός ότι σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου της ιατρικής επιθεώρησης «Οncologist», ορισμένοι ασθενείς με καρκίνο που παρακινήθηκαν να εκφράσουν γραπτώς τα συναισθήματά τους πριν υποβληθούν σε θεραπεία ένιωσαν καλύτερα σε πνευματικό και φυσιολογικό επίπεδο απ΄ ό,τι άλλοι ασθενείς που δεν δοκίμασαν να γράψουν τις σκέψεις τους. Έβγαινε από τον λήθαργο. Ορισμένοι ασθενείς βεβαίως, σε πιο προχωρημένη ηλικία, οι οποίοι δεν είναι εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες, αρκέστηκαν στην παραδοσιακή μέθοδο γραφής και αποτύπωσαν τις σκέψεις τους σε μια λευκή κόλλα χαρτιού. Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Ο 69χρονος Καρλ Ίρβιν αποτελεί μια τέτοια περίπτωση. Όταν πριν από λίγο καιρό πήγε στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Τζόρτζταουν των ΗΠΑ για να υποβληθεί σε θεραπεία λεμφώματος είχε μαζί του ένα σημειωματάριο. Οι επιστήμονες του ζήτησαν να γράψει πώς ο καρκίνος τον είχε αλλάξει. Εκείνος ξεδίπλωσε την ιστορία του από την αρχή, από τη στιγμή που έγινε η διάγνωση μέχρι τη διαδικασία χορήγησης της φαρμακευτικής αγωγής και στο τέλος διαπίστωσε ότι η συνήθεια της γραφής των σκέψεων και των συναισθημάτων του, όχι μόνο αύξησε κατά πολύ την εμπιστοσύνη απέναντι στον εαυτό του, αλλά βοηθούσε ώστε ο εγκέφαλός του να μη βρίσκεται σε λήθαργο. Η απήχηση των ιστολογίων. Οι διαπιστώσεις αυτές κάνουν τώρα τους επιστήμονες να αναζητούν το νευρολογικό υπόβαθρο αυτού του φαινομένου, έχοντας πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού τους τη μεγάλη απήχηση που έχουν τα ιστολόγια. Η Άλις Φλάχερτι, η οποία είναι νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, λέει στο επιστημονικό περιοδικό «Scientific Αmerican» ότι το φαινόμενο placebo είναι ίσως ένα παράθυρο μέσα από το οποίο μπορεί να ερμηνευτεί η ολοένα και μεγαλύτερη συμμετοχή του κόσμου στη λεγόμενη blogόσφαιρα. Η ίδια σημειώνει ότι οι άνθρωποι, ως κοινωνικά πλάσματα που είναι, διαθέτουν ευρεία γκάμα συμπεριφορών οι οποίες συνδέονται με πράγματα που τους βασανίζουν. Μια τέτοια συμπεριφορά είναι η έκφραση παραπόνων, η οποία λειτουργεί ως placebo, ως μέθοδος δηλαδή αυτοθεραπείας. Προσθέτει επίσης ότι η συμμετοχή σε ένα blog, όπου κάποιος θα μιλήσει για αγχωτικές εμπειρίες, μπορεί να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Επιθυμία επικοινωνίας. Η Άλις Φλάχερτι, η οποία μελετά παθολογικές καταστάσεις σαν την υπεργραφία (την έντονη ροπή για γράψιμο), προσπαθεί να εξηγήσει την παρόρμηση που κρύβεται πίσω από έναν τέτοιο τρόπο επικοινωνίας. Για παράδειγμα, άνθρωποι με μανία συχνά μιλούν πολύ. «Πιστεύουμε ότι κάτι στο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου τούς ωθεί στην επιθυμία να επικοινωνήσουν». Ευρισκόμενο κατά το μεγαλύτερο μέρος του στο κέντρο του εγκεφάλου, το μεταιχμιακό σύστημα ελέγχει τις παρορμήσεις μας, είτε αυτές σχετίζονται με το φαγητό, το σεξ, την όρεξη, την επίλυση προβλημάτων. «Γνωρίζουμε ότι αυτές οι παρορμήσεις εμπεριέχονται στη ροπή προς το διαδικτυακό γράψιμο επειδή πολλοί άνθρωποι το κάνουν με εθιστικό τρόπο». Η Αμερικανίδα επιστήμονας σημειώνει ότι η συμμετοχή στα ιστολόγια ενδεχομένως να ενεργοποιεί την απελευθέρωση της ντοπαμίνης, όπως συμβαίνει με τη μουσική, το τρέξιμο κ.λπ. Γεγονός είναι ότι ορισμένα νοσοκομεία στις ΗΠΑ έχουν αρχίσει τον τελευταίο καιρό να φιλοξενούν στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις τους ιστολόγια από ασθενείς. Προχώρησαν μάλιστα σε αυτή την κίνηση παρακινημένα από την πεποίθηση πολλών ερευνητών ότι το «blogging» έχει θεραπευτική αξία, αλλά και από τη διαπίστωση ότι πολλοί άνθρωποι που μάχονται ενάντια στον καρκίνο και σε άλλες σοβαρές ασθένειες αναζητούν και τελικά βρίσκουν παρηγοριά στα ιστολόγια.

πηγή:εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" Σάββατο 31/5/2008

(ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ....)