Οι προσχώσεις που δημιουργήθηκαν στην περιοχή με το πέρασμα των ετών συνετέλεσαν, ώστε το τρίτο νησί του συμπλέγματος των Αργινουσών νήσων της αρχαιότητας, στα παράλια της Μικράς Ασίας και, ακριβώς, απέναντι από τη Λέσβο να «εξαφανιστεί» από τον χάρτη. Τα άλλα δύο νησιά είναι γνωστά στην Τουρκία ως Νήσοι Garip.
Η διεθνής ομάδα των επιστημόνων αποτελείτο από γεωφυσικούς, τοπογράφους και γεωαρχαιολόγους, οι οποίοι προέρχονταν από την Τουρκία, την Γερμανία και την Βρετανία και μελέτησε τα γεωλογικά δείγματα της περιοχής για να καταλήξει στο σημαντικό επιστημονικό συμπέρασμα.
Ο αρχαιολόγος, Felix Pirson, δήλωσε στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης: «Πριν ξεκινήσει η έρευνά μας ήταν θέμα συζητήσεων, αν ήταν εδώ οι Αργινούσες νήσοι ή όχι. Το στενό μεταξύ αυτού του νησιού και της ηπειρωτικής γης γέμισε με προσχώσεις και δημιουργήθηκε μια χερσόνησος. Αυτό το μέρος ήταν σταθμός μεταξύ σημαντικών διαδρομών που οδηγούσαν στη Λέσβο, στο Αδραμύττιο και στην Πέργαμο».
Στο νησί πραγματοποιήθηκε το 406 π.χ. η ναυμαχία των Αργινουσών κατά τα τέλη του Πελοποννησιακού πολέμου μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών. Η ναυμαχία έληξε με νίκη των Αθηναϊκών δυνάμεων έναντι των Σπαρτιατών, όμως, η νίκη αμαυρώθηκε από την εκτέλεση των νικητών Αθηναίων στρατηγών, οι οποίοι καταδικάστηκαν σε θάνατο, επειδή δεν διέσωσαν τους ναυαγούς και δεν περισυνέλεξαν τις σωρούς περίπου 5.000 συμπολεμιστών τους.
Αυτή η αντίδραση των Αθηναίων πολιτών ήταν σε απόλυτη σύμπνοια με τα πιστεύω τους, αφού είναι γνωστές οι ιδέες των αρχαίων Ελλήνων αναφορικά με τον θάνατο, την ψυχή και την ταφή των νεκρών τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου