Γίγαντες στην αρχαιότητα! Τα ευρήματα που αρνείται να κατατάξει η Παλαιοντολογία.

Σε αρκετούς λαούς υπάρχει κοινή η παράδοση γιγάντων που ζήσανε κάποια στιγμή στο παρελθόν και άφησαν πίσω τους τα μεγαλιθικά κτίσματα. Απ’ ότι φαίνεται όμως αυτά δεν είναι μόνο μυθολογία…

Στο Γκαργκαγιαν στις Φιλιππίνες βρέθηκε ο σκελετός ενός γίγαντα με ανάστημα 5.18 μέτρων. Στην Νορβηγία αναφέρθηκαν ευρήματα παρόμοιων σκελετών. Ακόμα και σε κάποιο σπήλαιο της Ελλάδας, φημολογείται ότι υπάρχει ακόμα ένας τέτοιος γιγάντιος σκελετός.

Στην νοτιοανατολική Κίνα βρέθηκαν οστά που φαίνεται να ανήκαν σε ανθρώπινους σκελετούς ύψους τριών μέτρων. Στην επαρχία Αγαδίρ βρέθηκαν εργαλεία 3.000 ετών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μόνο από ανθρώπους με σωματική διάπλαση ιδιαίτερα μεγαλύτερη απ’ την σημερινή.

Ο βασιλιάς Αίαντας του Τρωικού πολέμου ήταν ένας γίγαντας όπως αναφέρει ο Παυσανίας στα Αττικά. Γράφει ότι βλέποντας τον σκελετό του, η επιγονατίδα του ήταν περίπου όσο ο δίσκος που ρίχνουν τα παιδιά στο πένταθλο.
Η Ελληνική μυθολογία περιγράφει λεπτομέρειες για τις συμμαχίες στους πολέμους των γιγάντων και την σταδιακή αντικατάστασή τους από άλλους Θεούς. Η γιγαντομαχία λέγεται ότι έληξε κοντά στην σημερινή Μεγαλόπολη όπου ο Δίας κατέκαυσε με κεραυνούς τους γίγαντες. Σήμερα εκεί υπάρχουν τα ορυχεία λιγνίτη της Δ.Ε.Η. και κάποιοι υποστηρίζουν ότι συχνά βρίσκονται μέσα στον λιγνίτη και τεράστια κόκαλα!

Στην Ύδρα, στο σπήλαιο του Αγ. Κυπριανού (μετά το Ζάστανι και πριν το Μώλο) αναφέρεται ύπαρξη γιγάντιου ανθρώπινου σκελετού.Παρόμοια οστά λέγεται ότι είναι θαμμένα και στον περίβολο του ναού του Αγίου Νικολάου στις Σπέτσες. Στον Φενεό της Πελοποννήσου επίσης οι ντόπιοι βεβαιώνουν την ανακάλυψη τάφων με γιγάντιους σκελετούς. Οι τάφοι καταστράφηκαν και οι σκελετοί εξαφανίστηκαν, αλλά ακόμη και σήμερα υπάρχουν κάτοικοι που ξέρουν την ακριβή τοποθεσία άλλων τάφων γιγάντων, οι οποίοι δεν έχουν γίνει γνωστοί ακόμη στις αρχές, οπότε και «διασώζονται»…• Το Τρίτο Μάτι έχει γράψει για τον γιγάντιο σκελετό (περίπου 2,20 μ. διπλωμένος σε ταφική σχάση) που ανακαλύφθηκε και ξαναθάφτηκε στην Πελάνα της Λακωνίας.
Σύμφωνα με τον γνωστό ερευνητή Γ.Μπαλάνο, σκελετοί γιγάντων και μάλιστα με μεγάλους κυνόδοντες βρέθηκαν στον λόφο της Βίγλας στην Καστάνιτσα Αρκαδίας.

“Το 1993 βρισκόμουν σε αναζήτηση σκελετού 6 μέτρων(!), που οι πληροφορίες τον έφεραν να είχε ταξιδέψει από την Αθήνα στο Τέξας! Με βοήθησε σε αυτό η δημοσιογράφος Δ. Σωτηριάδου, που εργαζόταν τότε στο MEGA. Εξαντλήσαμε όλους τους τρόπους για να τον βρούμε, μέχρι και αγγελία στην εφημερίδα Χρυσή Ευκαιρία στις 10-10-94 βάλαμε! Συγχρόνως σε αναφορά μου στον Πρωθυπουργό (22-9-04, α.π. 1921) ρωτώ εάν λόγω έλλειψης κέντρου συντήρησης σκελετών, εδόθησαν τα τελευταία 50 χρόνια σκελετοί ευρεθέντες στην Ελλάδα, στο εξωτερικό.” (Πληροφορία από τον κορυφαίο ανθρωπολόγο και πρόεδρο της Ελληνικής Ανθρωπολογικής Εταιρείας, Νίκο Πουλιανό, ο οποίος αναφέρεται σε 50.000 σκελετούς!). Ρωτώ, επίσης, τι απέγιναν οι σκελετοί της Ομηρικής περιόδου, ύψους 2,05-2,25 μέτρων που βρήκε ο Σλήμαν στις Μυκήνες.

Προέκυψε, βέβαια, και η φήμη ότι στη διάνοιξη του δρόμου της Επισκοπής Ευβοίας βρέθηκαν στοιβαγμένα ανθρώπινα οστά διπλάσιου μεγέθους από το κανονικό. Δεν δόθηκαν περαιτέρω πληροφορίες.
“Οι δικές μας έρευνες στη Γραβιά Παρνασσίδος, προ οκταετίας, μας έφεραν σε δυο τεχνητούς λόφους-τούμπες, με τους τάφους — στον πρώτο λόφο συλημένους από το 1970, όπως πληροφορηθήκαμε— βασιλέων, προφανώς ύψους 2,35-3,25 μέτρων”. Πληροφορίες υπάρχουν για ομαδικούς παρόμοιους τάφους σε Θεσσαλία – Μακεδονία – Αττική.

Οι Γίγαντες της Μεσσηνίας
Δημοσίευμα εφημερίδος της “Εμπρός”. Ένα περίεργο δημοσίευμα- απόκομμα εφημερίδας των αρχών του περασμένου αιώνα

ΣΚΕΛΕΤΟΙ ΓΙΓΑΝΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΕΥΡΗΜΑ ΕΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑ. ΔΥΟ ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΟΙ ΣΚΕΛΕΤΟΙ-ΠΡΟΣ ΓΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ- ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΠΩΛΗΣΙΝ ΕΝ ΤΩ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩ – Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ.
“…Εκ θετικής και λίαν αξιοπίστου πηγής ανακοινούται ημιν, ότι εν τινι χωρίω της Μεσσηνίας ανευρέθησαν προ τινος ανασκαπτομένου αγρού τινος δύο γιγάντιοι σκελετοί ανθρώπων, μήκους τριών και ημίσεος περίπου μέτρων. Ο κάτοχος αυτών κατώρθωσε να τους μεταφέρη λάθρα εις Καλάτας, όπου και τους φυλάττε, καραδοκών την ευκαιρίαν όπως τους εξαγάγη εις το εξωτερικόν. Εμάθομεν δ’ ότι ο κύριος ούτος ήλθεν ήδη εις διαπραγματεύσεις μετά της διευθύνσεως του…”

Βρέθηκαν στην Αίγυπτο στην περιοχή της Αβύδου και είναι δύο από τους 27 που βρέθηκαν. Δεν αναφέρονται πουθενά επίσημα γιατί υπάρχει φοβερή συγκάλυψη από τις μυστικές υπηρεσίες. Στην Ελλάδα βρέθηκαν οι περισσότεροι γιγάντιοι σκελετοί. Όμως και εδώ έπεσε μαύρο σύννεφο σιωπής. Από τις ……σπάνιες, κλεμμένες φωτό των ειδικών είναι και αυτή.

ΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ
Στην Αμερική: Αναφορές και ευρήματα περί γιγάντων υπάρχουν σε ολόκληρη την Αμερικανική Ήπειρο. Το 1833, στο Lanpock Rancho της Καλιφόρνια βρέθηκε σκελετός ύψους 12 ποδών με κοίλες σφαίρες, πέτρινα τσεκούρια κτλ. Το 1850, το 1875, το 1882, ο ερασιτέχνης αρχαιολόγος F. Μ. Fetty και η σύζυγος του βρήκαν σε ρηχή σπηλιά υπολείμματα γιγαντιαίου σκελετού καθιστού με χειροποίητα αντικείμενα-κτερίσματα από πέτρα και τσακμακόπετρα. Το 1883 βρέθηκε άλλος σκελετός από τον J. A. Faulkner.

Γιγάντιος σκελετός βρέθηκε στις νοτιοανατολικές ΗΠΑ. Αυτός ο συγκεκριμένος σκελετός μετρήθηκε και βρέθηκε να είναι πάνω 12-1/2 πόδια ψηλός. Έχουν αναφερθεί σκελετοί αυτού του τύπου σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα στα νοτιοανατολικά. και μάλιστα στην περιοχή της νότιας Φλόριντα, (οι ινδιάνοι της περιοχής αναφέρονται σε δάσκαλους από τα αστέρια).

Άλλες καταγεγραμμένες περιπτώσεις: στη Β. Αμερική, το 1947 (Death Valley), αρχαίο λόγοι βρίσκουν σκελετούς ύψους 9 ποδών (μεγαλύτεροι των 3 μέτρων). Στο Τενεσί, το 1821, βρέθηκε σκελετός ύψους 7 ποδών από τον John Haywood. To 1800, βρέθηκε σκελετός κοντά στο Rutland της Νέας Υόρκης! Στο Evant Kanyon της Αριζόνα, το 1923, δυο σκελετοί με ύψος 15 και 18 πόδια!

Ομάδα στρατιωτών ξεθάβει στο Lompock Ranco της Καλιφόρνια, το 1833, σκελετό ύψους 12 ποδών με μέγα-όπλα και πέτρινο φέρετρο. Άλλος σκελετός με ύψος 12 πόδια βρίσκεται το 1891, στο Crittenden της Αριζόνα. Σε δυο περιπτώσεις, ο σκελετός είχε 6 δάχτυλα (Braton Tennesee) σε κάθε πόδι στη μια και 6 σε κάθε χέρι, στην άλλη περίπτωση.

Το 1897, βρέθηκε σκελετός ύψους 9 ποδών κοντά στο Brewersuille της Ιντιάνα. Άλλοι βρέθηκαν στην Bowa της Γιούτα, στο Zenesville του Οχάιο και πάλι στη Νεβάδα στη Humboldt Lake σκελετοί με ύψος 8 1/2 και 10 πόδια! Το 1965, βρέθηκε σκελετός ύψους 8 ποδών και 9 ιντσών στο Holly Greek του Κεντάκι, ενώ υπάρχει και πλήθος άλλων περιπτώσεων.

• Στην Αυστραλία: Στον ποταμό Gravels κοντά στο Bathurst στη Νέα Νότιο Ουαλία, βρέθηκαν πολλά μέγα-αντικείμενα, σφαίρες, ρόπαλα, πέλεκεις, μαχαίρια, βλήματα, (αντικείμενα βάρους 8, 10, 15, 21, 25 λίβρες) και σκελετοί ανδρών ύψους 10 και 12 ποδών.
Στην ίδια περιοχή, ο φυσικός Rex Gilroy βρήκε σε βάθος δύο μέτρων σκελετό 25 πόδια ψηλό, και με βάρος -κατά τον επιστήμονα-1.000 λίβρες! Στο Gympie Queensland, ένας γεωργός, ο Keith Walker, βρήκε δόντια που κατά τον Gilroy ανήκαν σε άτομο με ύψος 10 πόδια.
Στα Blue Mountains, βρίσκονται ίχνη ποδιών ατόμων που το μεγαλύτερο προσδιορίζει ύψος 20 ποδών. Αυτά και άλλα βρέθηκαν από τον P. Holman.
Ο Noel Reeves βρήκε «πατήματα» ανθρώπων κοντά στο Kempsey N.S.W. άνωθεν του ποταμού Macleay και προσδιόρισε τους ψηλότερους σε 17 πόδια ύψος!

• Στην Κίνα: Σε πάμπολλα δόντια δράκων(!), τα οποία συγκέντρωσαν πρόσφατα Κινέζοι επιστήμονες, διαπιστώθηκε ότι στα περισσότερα εξ αυτών είχαμε να κάνουμε με δόντια ανθρώπων-γιγάντων ή γιγαντοπιθήκων (MEGAN-THROPUS & GIGANTOPITHECUS). Σκελετούς 10 ποδών έχουν βρει οι Κινέζοι, οι οποίοι έχουν και την πρωτιά σε αριθμό και είδη ευρεθέντων δεινοσαύρων, τα τελευταία 50 χρόνια.

• Στις Φιλιππίνες: Ένας σκελετός με ύψος 17 πόδια

• Στο Μαρόκο: Ένας σκελετός με ύψος 12 πόδια

• Στον Καύκασο: Σκελετοί ύψους 2,8 έως 3,12 μέτρων έχουν βρεθεί στον Καύκασο από τους Σοβιετικούς.

• Στο Μεξικό: Το 1926, οι D.W. Page και F.W. Devalda βρίσκουν γιγαντιαίους σκελετούς ύψους 10-12 ποδών. Περιοχές που έχουν βρεθεί στο ΜΕΞΙΚΟ, Sisoguiche -Tapextla – Mico River.

• Στην Αφρική: To 1936, ο παλαιοντολόγος και ανθρωπολόγος Larson Kohl από τη Γερ μανία βρήκε έναν γιγάντιο σκελετό στις άκρες της Λίμνης ELYASI της Κεντρικής Αφρικής.

Δείτε εδώ videos σχετικά με την έρευνα.

Γιγαντοπίθηκος ή Μεγάνθρωπος;
Είναι δυνατόν οι ανθρωπολόγοι να υποστηρίζουν ότι οι σκελετοί Κίνας (BLACKI), Ιάβας, Αυστραλίας κλπ. που συνοδεύονται από εργαλεία (50.000 έως 180.000 ετών) -π.χ. τσεκούρι 37 λιβρών (16 κιλών!- ήταν Γιγαντοπίθηκοι και όχι Άνθρωποι; Σκελετοί 1.000.000 ετών (Ιάβα), footprints, δηλαδή πατημασιές 9.000.000 ετών στη Νότιο Αφρική μήκους 4 ποδών από γυναίκα με ύψος 30 πόδια (9 μέτρα) και τα διδασκόμενα από την Ελληνική Μυθολογία οδηγούν σε πανάρχαιους ανθρώπους και γίγαντες εκατομμυρίων ετών!

Μάλιστα, η περίπτωση του Ιουλίου 1877 στο Spring Valley Eureka της Νεβάδα-όπου χρυσοθήρες ανιχνεύοντας τις πέτρες βρήκαν κάτι ασυνήθιστο και με έκπληξη διαπίστωσαν ότι ήταν ένα γιγαντιαίο οστό ανθρώπινου ποδιού, όρθιο ανάμεσα στα βράχια, αλλά ενσωματωμένο μέσα σε σκληρό σκούρο κόκκινο χαλαζίτη- οδηγεί σε ασύλληπτης παλαιότητας εποχή…

Η επιγονατίδα και η ποδοκνήμη, απανθρακωμένες, έδειχναν κάταγμα 4 ίντσες πάνω από το γόνατο, με απόσταση γονάτου-φτέρνας 39 ίντσες. Δεκάδες γιατροί που το εξέτασαν διαπίστωσαν ότι πρόκειται για γιγαντο-οστό, που ανήκε σε άνθρωπο ύψους 12 ποδών! (3 μέτρα 60 εκ.).

Το πολύ ενδιαφέρον όμως είναι ότι το έδαφος που ενεπλάκη ο γίγαντας και στο οποίο βυθίστηκε το πόδι του, είναι χρονολογημένο 185.000.000 χρόνια πριν! Πολλές εφημερίδες έγραφαν γι’ αυτό και πολλά μουσεία έστειλαν ερευνητές για περαιτέρω έρευνα της περιοχής. Εντύπωση έκανε δε ότι εκτός από το οστό που βρέθηκε ακέραιο, στην πέτρα είχε αποτυπωθεί τόσο η πατούσα όσο και ολόκληρο το πόδι.

Ωστόσο, όλη η παλαιοανθρωπολογική δραστηριότητα χαρακτηρίζεται από χιλιάδες “εξαφανίσεις” σκελετών και άλλων συναφών ευρημάτων, όπως ο απολιθωμένος γίγαντας που βρέθηκε το 1895, στα μεταλλεία του Αντρίμ της Ιρλανδίας, ύψους 3,70 μέτρων! Το δεξί πόδι είχε 6 δάχτυλα! Συνολικό βάρος 2050 kg! Οι ιδιοκτήτες και το απολίθωμα εξαφανίστηκαν!

Στο Crittenton της Αριζόνα, το 1891, βρέθηκε σαρκοφάγος με ανθρώπινο σκελετό 3 μέτρων ύψους, με 6 δάχτυλα σε κάθε πόδι! Ενώ στο Lompock Rancho της Καλιφόρνια, ο σκελετός που βρέθηκε είχε θαμμένα μαζί του βλήματα, πέτρινα τσεκούρια και άλλα «artifacts». Είχε, επίσης, διπλή σειρά δοντιών στην επάνω και κάτω γνάθο! Δυστυχώς, το σύνολο ξαναθάφτηκε βιαστικά λόγω της απειλής των συγκεντρωμένων Ινδιάνων, οι οποίοι θεωρούσαν ιερές τις ταφές.

Έχουμε, λοιπόν, συχνά παραλλαγές με 6 δάχτυλα ή και απολιθωμένα σώματα, πιθανόν λόγω κλιματολογικών ή εδαφικών συν θηκών, και οπλισμό με κοίλα βλήματα, τσεκούρια – μαχαίρια – ρόπαλα, αλλά και ξίφος σε μία περίπτωση στην Αγγλία.

Όλα αυτά δεν είναι παρά ελάχιστες περιπτώσεις από τις πάμπολες που ζητούν απάντηση από την επιστήμη. Το πόσο θα «κοστίσει» αυτή η απάντηση είναι άλλο θέμα…

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ FORUM
1) Σε αρκετούς λαούς υπάρχει κοινή η παράδοση γιγάντων που ζήσανε κάποια στιγμή στο παρελθόν και άφησαν πίσω τους τα μεγαλιθικά κτίσματα. Απ’ ότι φαίνεται όμως αυτά δεν είναι μόνο μυθολογία. Στο Γκαργκαγιαν στις Φιλιππίνες βρέθηκε ο σκελετός ενός γίγαντα με ανάστημα 5.18 μέτρων. Στην Νορβηγία αναφέρθηκαν ευρήματα παρόμοιων σκελετών. Ακόμα και σε κάποιο σπήλαιο της Ελλάδας, φημολογείται ότι υπάρχει ακόμα ένας τέτοιος γιγάντιος σκελετός. Στην νοτιοανατολική Κίνα βρέθηκαν οστά που φαίνεται να ανήκαν σε ανθρώπινους σκελετούς ύψους τριών μέτρων. Στην επαρχία Αγαδίρ βρέθηκαν εργαλεία 3.000 ετών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μόνο από ανθρώπους με σωματική διάπλαση ιδιαίτερα μεγαλύτερη απ’ την σημερινή.
Η ελληνική μυθολογία αναφέρει αρκετούς γίγαντες και ακόμη και στην Βίβλο αναφέρεται ο περίφημος Γολιάθ.
Ο βασιλιάς Αίαντας του Τρωικού πολέμου ήταν ένας γίγαντας όπως αναφέρει ο Παυσανίας στα Αττικά. Γράφει ότι βλέποντας τον σκελετό του, η επιγονατίδα του ήταν περίπου όσο ο δίσκος που ρίχνουν τα παιδιά στο πένταθλο. Η Ελληνική μυθολογία περιγράφει λεπτομέρειες για τις συμμαχίες στους πολέμους των γιγάντων και την σταδιακή αντικατάστασή τους από άλλους Θεούς. Η γιγαντομαχία λέγεται ότι έληξε κοντά στην σημερινή Μεγαλόπολη όπου ο Δίας κατεύκαυσε με κεραυνούς τους γίγαντες. Σήμερα εκεί υπάρχουν τα ορυχεία λιγνίτη της Δ.Ε.Η. και κάποιοι υποστηρίζουν ότι συχνά βρίσκονται μέσα στον λιγνίτη και τεράστια κόκαλα!

Αδελφός κολλητού μου, δούλευε στις ανασκαφές στο νέο μουσείο της ακρόπολης, (που μέχρι να ανοίξει, θα είναι παλιό), όταν συνάντησε έναν φίλο του, όπου δούλευε Συγγρού Φιξ, στο σταθμό του μετρό. Ο μετροπόντικας, είχε σταματήσει τις εργασίες του, είχαν βρει κάποια αρχαιολογικά ευρήματα και περίμεναν την αρχαιολογική υπηρεσία, να τα δει. Ανάμεσα στα ευρήματα, υπήρχαν κοκάλα, κόκαλα «ανθρώπινα», τουλάχιστον έτσι έμοιαζαν παρά το τεράστιο μέγεθος τους. Ο χώρος έκλεισε για κάποιες μέρες, απαγορεύτηκε η είσοδος στους εργάτες, η αρχαιολογική υπηρεσία, έφτασε, κάτι μαύρα τζιπ, χωρίς διακριτικά έφτασαν, κάτι φουσκωτοί με μαύρα κουστούμια επίσης, αστυνομία δεν ήρθε, μόνο κάποια άτομα από την ασφάλεια. Δεν ανακοινώθηκε ποτέ τίποτα περισσότερο παρά μόνο ότι βρέθηκαν κάποια αγγεία, όχι κάποιας σημαντικής αξίας.
(ΕΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΜΕΤΡΟ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ )

Έστω ότι όντως βρήκαν μεγάλα οστά, “ανθρώπινα” στην Αθήνα ή και οπουδήποτε αλλού. Αυτό που δε μπορώ να καταλάβω είναι γιατί να μην ανακοινωθεί επίσημα από τους ερευνητές. Έχει κανείς καμιά ιδέα για το τι μπορεί να κρύβουν και φοβούνται να το ανακοινώσουν.

Πριν από κάποιους μήνες οι επιστήμονες είχαν ανακοινώσει ότι βρέθηκαν κάποιοι πολύ μικρόσωμοι σκελετοί. Παραθέτω απόσπασμα από άρθρο που παρουσιάστηκε στην εφημερίδα Τα Νέα onLine: Iνδονησία:

“Λείψανα νάνου εξαδέλφου του ανθρώπου ξαναγράφουν την ιστορία της εξέλιξής μας.
Τα λείψανα ενός μικρόσωμου εξαδέλφου του σύγχρονου ανθρώπου, που επονομάστηκε «το χόμπιτ» και έζησε πριν από μόλις 12.000 χρόνια, ανακαλύφθηκαν από επιστήμονες. Το εντυπωσιακό αυτό εύρημα μας οδηγεί να ξαναγράψουμε την ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπου”.

Στη Γένεση, υπάρχει το περίφημο απόσπασμα “οι δε γίγαντες ήσαν επί της γης εν ταις ημέρες εκείναις(…) οι απ’ αιώνος, οι άνθρωποι οι ονομαστοί”.
Διαβάζοντας τη Γένεση και το Απόκρυφο του Ενώχ (και αυτά μόνο από την ιουδαιοχριστιανική άποψη), βλέπουμε πως οι γίγαντες ήταν τα προϊόντα ένωσης των “υιών του θεού” ή εκπεσόντων αγγέλων με τις θυγατέρες των ανθρώπων, ενώ στο Δευτερονόμιο αναφέρονται ως “υιοί του Ανάκ”.

Σε μια από τις μετόπες του Παρθενώνα, υπάρχει η απεικόνιση των Τιτάνων, σε σύγκριση με τους ανθρώπους, όπου φαίνεται το υπερφυσικό μέγεθός τους. Τι να πρωτοαναφέρει κανείς.

πηγή: http://anekshghta.blogspot.gr

Tι είναι η έξυπνη κούπα του φιλοσόφου Πυθαγόρα και πώς πρέπει να πίνουμε το κρασί.

Η «κούπα του Πυθαγόρα» ή αλλιώς «δίκαιη κούπα» που κατασκεύασε ο Σάμιος φιλόσοφος, μαθηματικός, γεωμέτρης και θεωρητικός της μουσικής είχε ως στόχο την υπόδειξη και την τήρηση του μέτρου, «μέτρον άριστον».
Η «δίκαιη κούπα», η οποία χρονολογείται περίπου από τον 6ο αιώνα π.Χ., είναι ένα αριστούργημα της υδραυλικής τεχνολογίας των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και ένα μέσο διδαχής. Πέρα από τον περιορισμό της κατανάλωσης κρασιού μέσα από ένα «έξυπνο ποτήρι», ο Πυθαγόρας ήθελε να διδάξει στους μαθητές του την εγκράτεια και την τήρηση του μέτρου. Όταν ξεπερνιέται το μέτρο πρόκειται για «ύβρις», η οποία έχει ως αποτέλεσμα την τιμωρία, «τίσις». Όλοι οι άνθρωποι οφείλουν να απολαμβάνουν με μέτρο όσα τους παρέχονται δίχως να επιζητούν εναγωνίως περισσότερα.
Πώς λειτουργεί: Στο εσωτερικό της υπάρχει χαραγμένη μία γραμμή, η οποία οριοθετεί την ποσότητα του κρασιού. Αν ο χρήστης δεν υπερβεί την γραμμή, τότε μπορεί να απολαύσει το «ποτό» του. Ωστόσο, αρκεί μία παραπάνω σταγόνα για να ξεπεράσει τα όριο της γραμμής και τότε η κούπα να αδειάσει, χύνοντας όλο το κρασί από τη βάση της.
Ο μηχανισμός της: Στο κέντρο της κούπας υπάρχει μία στήλη που είναι τοποθετημένη πάνω από έναν σωλήνα που οδηγεί στο κάτω μέρος της. Όσο γεμίζει η κούπα, παράλληλα η στάθμη του κρασιού ανεβαίνει και στο εσωτερικό της κεντρικής στήλης. Από τη στιγμή που το υγρό δεν ξεπερνά την οριοθετημένη γραμμή δεν δημιουργείται κανένα πρόβλημα. Μόλις, όμως το υγρό υπερβεί τη γραμμή, τότε τα μόριά του παρασύρουν το ένα το άλλο, έχοντας ως αποτέλεσμα το άδειασμα της κούπας. Η κατασκευή του Πυθαγόρα ακολουθεί το νόμο που ανέπτυξε ο Pascal αιώνες αργότερα για τα συγκοινωνούντα δοχεία.