Στο περιβόλι των Θεών,μπήκαν βαρβαροι πάλι….
Μαύρισε ο ήλιος,κι έπεσε νύκτα βαριά………..
Μύρισε ο τόπος θειάφι και σαπίλα και κίνησαν οι Μηδοι και οι Ουννοι ξανά…………………..
Να πάρουν τις ακτίνες τις ζεστές….να τις θάψουν στη βαβυλώνα των ψυχών τους……….
Μα δε λογάριασε κανείς πως το φώς ,σπέρνει παιδιά κι ανέμους και φωτιές………..
Και τα παιδιά σηκώθηκαν ορθά,και φύσηξαν οι άνεμοι, κι απλώσανε τις φλόγες…………
Και μια φωνή ακούστηκε βραχνή απ τους αιώνες……….
ΟΧΙ άλλες Θερμοπύλες…..ΟΧΙ άλλο Ζάλογγο……………..ΟΧΙ άλλο Κούγκι………………αδέλφια….
Τώρα η ώρα της φωτιάς,η ώρα της Ιμέρας…..Του Μαραθώνα οι αστραπές ,του Θοδωράκη η σπάθα………….
Κι έτσι εκδικήθηκαν κι αυτοί που φύγαν,κι αυτοί που ήρθαν κι όσους ακόμα καρτερούμε και προσμένουμε…………
Στο περιβόλι των Θεών,η τιμωρία ήρθε……..κι έγιανε τραύματα παλιά και μοιρασμένα λόγια……
Κι ανέβασε ένα Λαό,πεσμένο από χρόνια……εκεί που ‘ταν η μοίρα του,εκεί που αιώνια ανήκει………….
Φοβού τους Ελληνες λοιπόν,και τη φωτιά που κρύβουν….
Στα μάτια τους και στη ψυχή,…………στα όνειρα που βρίζουν………………………
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου